Het vreemde is dat ik me Ankie Peypers herinner als een vroege schrijfmoeder (tegelijk gelezen met Monika van Paemel), en dat ik toch denk dat het niet dit boek was. Deze uitgave is uit 1988, kan het dus ook niet zijn, maar ik bedoel de titel. Maar ik zou ook niet weten welke andere titel het dan geweest moet zijn. Of waren het gedichten?
Hoe dan ook.
Dit boekje herinnert me aan wie ik was, een korte tijd van grote helderheid.
VOORBESCHIKKING
Een vrouw zou moeten trouwen met een boom of water,
maar zij is blijkbaar aangewezen op een man.
En welke man is aan een boom gelijk?
En welke man gelijkt het water?
Een liefkozing die als een meer doorzichtig
is en heel de huid omstroomt,
een hoofd dat haar met lover overschaduwt,
een kind dat door een tal van takken ademt,
altijd weer ontluikend in de lente,
altijd vogelstemmen voor zijn blijheid.
God heeft aan de vrouw een echtgenoot gegeven
zonder golven, zonder schors of mossen
en omringt haar heimwee in dit leven
met zijn eindeloze zee en trotse bossen.
Ankie Peypers (1985)
