kimonovrouw

Altijd was Langs Lijnen van Geleidelijkheid mijn lievelingsCouperusboek. Want vertelde het niet precies mijn geschiedenis? Van terugkeer naar de eerste geliefde, na een sprookjesachtig intermezzo met een ander, dat niet bestand was tegen de nuchtere werkelijkheid van het "echte leven"? Er is nooit weer een boek geweest waarmee ik me zo identificeerde.
Pas vele jaren nadien zag ik in dat er ook een andere lezing mogelijk was. Dat je het boek ook kon zien als een aanklacht tegen de onvrije situatie van de vrouw, die geen andere keus restte dan terugkeren. Couperus zijn tijd ver vooruit – en ik zolang bij de mijne achtergebleven.
Als de kimonovrouw op het omslag zit ik met het boek in handen en verbaas me over de stromingen van tijd en liefde.