decemberblues

sombre christmasWaarom zo'n hekel aan december. De maand van de vrolijke lichtjes, het heerlijke eten, de gezelligheid. Ik heb het al zo lang ik me herinneren kan, en ik zal het nooit kunnen beredeneren. Het is immers een gevoel, dat laat zich niet beredeneren. En, zo heb ik geleerd, dan mag het er niet zijn ook. Gevoelens zijn alleen toegestaan als je ze met feiten kunt onderbouwen. Of met "redelijke" verklaringen. Zulks niet te mijner beoordeling. Ik heb immers altijd een heerlijk leven gehad, ik heb immers nooit mogen klagen. Hoe durfde ik het zelfs te overwegen, waar de rest van de wereld het zoveel slechter had dan ik.
Zodoende schoot ik altijd tekort. Ik vond het niet leuk, dat was mijn fout. Ondankbaar. Dus deed ik alsof. Ik zei hoe heerlijk ik het vond, hoe gezellig, het was als de zondagen en dan met de extra druk van de publieke opinie. Met moest en zou. Ik moest en zou.
Ondergronds.
Zoals altijd.
Mijn eigen kerst vormgeven. Niet loskomen van het gevoel van tekortschieten. De heerlijkste diners met de duurste ingrediënten, de prachtigste kerstballen. Het stalletje, de boom. Muziek, televisie. Toekijken als naar een toneelstuk, geheel zelf geënsceneerd. De onhaalbare gezelligheid van kerstfilms, van tijdschriften. Jaarlijks huilen om the Sound of Music. De confrontatie met het eeuwige tekort. De eeuwige verplichting om als je het nee niet kunt beredeneren ja te zeggen. Want wie ben jij om.
Alleen zijn het bewijs van een leven lang fout gedaan. The most wonderful time of the year. Ondergronds gaan. Tweede natuur. Doorbijten. Messiah draaien. Tot het januari is en ik weer mag worden wie ik ben. Van nature gelukkig, behalve in december.

(vast niet toevallig dat ik vandaag een artikel onder ogen kreeg waarin wordt beweerd dat depressievelingen helemaal niet lijden aan "denkfouten," dat het juist meestal klopt wat ze denken)
Dit bericht is geplaatst in autobio, tijdgeest met de tags . Bookmark de permalink.

5 Reacties op decemberblues

  1. Adriaan Hendriks schreef:

    Ik heb sowieso al nooit begrepen waarom niet iedereen depressief is.

  2. Ferrara schreef:

    Het 'heilig' moeten, ja daar kun je knap last van hebben. Laat het gaan vooral in december en kijk hoe het je bevalt. Doe waar je zin in hebt, duik onder, ga weg, schrijf aan je boek en VOEL je vooral niet schuldig, want dat is een giga valkuil.

  3. Joke schreef:

    Het is vooral dat 'we moeten het met zijn allen toch vooral gezellig hebben' gevoel dat mij in december dwars zit. Vooral omdat dat meestal betekent veel en duur inkopen bij de Supermarkt die in december niet meer zo let op de kleintjes, en elkaar dure spullen geven die we niet nodig hebben.
    Ik heb al lang geleden in familie- en kennissenkring aangegeven dat ik niet meedoe aan kerstfeesten, kerstdiners of andere vormen van gezellig samenzijn en ik doe niet aan ingewikkeld of anders dan normaal koken. Ik heb gelukkig een partner die daar volledig in meegaat. Voor ons zijn de kerstdagen dan ook dagen voor onszelf, om geestelijk bij te tanken en tot rust te komen. In mijn geval betekent dat uiteraard vooral veel lezen.....

  4. Mien schreef:

    Het gevoel is herkenbaar. Hoeft niet beredeneerd. Gewoon zo laten zijn. Net als de gedachte. Kortom goed geformuleerd deze bezinning.

  5. Hella schreef:

    fijne reactie

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *