Als ik een boom ben, heeft die aan de achterkant dorre, breekbare takken. Daar zit een wortel die niet bij het water kan, het is de wortel van de veiligheid, de wortel die ervoor zorgt dat ik me weer veilig genoeg kan voelen om álles luidop te zeggen, veilig genoeg om boos te worden als iemand mij met voeten treedt.
Het is ook de wortel van vertrouwen, van het opnieuw leren vertrouwen van mensen, of liever – van het leren durven dat op het spel te zetten, van leren durven grenspalen in de grond te slaan en te zeggen: jij gaat te ver!
Ik heb geen idee hoe ik die wortel zélf moet verzorgen, het minste drupje vergif doet mijn werk teniet. Meestal versier ik de dorre takken met papieren bloemen, zodat niemand het ziet. Dat is het veiligst.
gemaakt voor dag 3 van het 30 day journal project
Je kunt nog instromen! Ik zet elke dag een vertaling van de opdracht op de Heldenreis Facebookpagina.
Als je dorre takken blijft versieren, kan er niemand anders bij om ze dat nodige drupje water te geven. Hoe veilig is dat? Een dorre tak sterft op den duur af.
dat zijn hele wijze woorden Ferrara