oud

We zijn in Magdeburg om de Grüne Zitadelle te bekijken,  de eerste stop op de Hundertwasser pelgrimage.  En het is opwindend,  zoals alles van de meester van de opwinding. We willen alles óók: de tegeltjes,  de balkons,  de pilaren van gekleurd keramiek,  de gouden bollen.
Dan lopen we een stukje verder, wat is het stil, er zijn barokke gele gevels met slagroomornamenten,  ginds zijn de zwartkanten torens van de Dom,  en hier is opeens een joekel van een Romaanse kerk met een enorm westwerk. We betalen entree, we lopen rond door de stille kruisgang, en gaan dan de kerk binnen.  Een enorm Oostblok van een orgel bezet het koor, en het schip staat vol armoedige tuinstoelen van bruingeverfd hout met groezelig canvas. God is niet thuis. Als ik buiten een verwaarloosd stuk muur zie van het dwarspand weet ik het zeker.  Ik wist het niet,  maar ik zie het.  Magdeburg lag in Oost Duitsland.  Daar kan Hundertwasser nog niet tegenop.