2 Egidiuslied

Het eerste afscheidsboek met A4-tjes kreeg ik toen ik na 12 jaar trouwe dienst vertrok bij de bibliotheek in Rijswijk, omdat wij naar Oman gingen. Een van de collega's schreef toen de eerste regels van het Egidiuslied voor me op. Wat zouden we elkaar missen, wat zou ik het werk ook missen, ik droom er soms nog wel van, dat ik weer in dienst treed, voor een paar uren per week.
We draaiden natuurlijk geen muziek in de bibliotheek, maar 's morgens, als we met z'n allen cataloguskaartjes zaten in te voegen – zulk verrukkelijk rustgevend werk – of met de reserveringskaartjes langs de kasten liepen, hadden we wel de radio aan. Meestal op Hilversum 4, "een goedemorgen met …" waardoor je weer eens wat onbekende muziek leerde kennen.
Als je boven zat te werken – boeken inwerken, afschrijven of repareren – kon je meegenieten met de plaat die op de fonotheek gedraaid werd, de muziekkeus geheel afhankelijk van wie er daar platen inwerkte of opruimde.
Als eerste een nieuwe plaat mogen lenen om thuis op te nemen, wat een voorrecht was dat. Voor we naar Oman gingen heb ik nog eindeloos veel cassettebandjes gemaakt die ons op alle woestijntrips vergezelden. Eenzaam kon je je daar voelen, en je achtergelaten gewone leven missen.
To be on your own, with no direction home, like a rollin' stone.

253 Bob Dylan – Like a Rollin' Stone