Ik ken dit lied van de Vlaamse folkgroep Rum, waar wij zo eind jaren zeventig groot fan van waren. We gingen naar concerten, draaiden hun muziek, luisterden regelmatig naar de brt. Het staat voor het begin van onze studententijd, voor onbezorgd op vakantie in een ouwe bak, en altijd muziek aan.
Nu heb ik meestal meer behoefte aan stilte, toen was muziek iets dat je aanbood als een koekje, wanneer iemand op bezoek kwam. "Wat wil je horen?" in plaats van wat wil je drinken.
De liedjes van Rum pasten ook bij de middeleeuwse herberg in Delft, waar we regelmatig gingen eten. Homp vlees op een houten bord, groot glas Leffe dubbel erbij, en duifjes in kooitjes die meekoerden met de volksmuziek die daar gedraaid werd.
Dat hele sfeertje van Floris-achtige middeleeuwen vind ik een beetje terug in Scarborough Fair. Hoewel Simon & Garfunkel het niet zo authentiek zingen. Hoe het hoort te klinken, leerde ik pas toen we het gingen zingen met ons koor in Leeuwarden. Dan heeft het liedje opeens iets lugubers, dat mooi aansluit, bij het wrede Heer Halewijn.
674 Simon and Garfunkel – Scarborough Fair
Mooie prent, bij mooie muziek
Ik koos voor de Rolling Stones nr: 325(2012)
"You can't always get what you want"
Hier mijn bijdrage: http://adriaanhendriks.wordpress.com/2013/12/01/het-lied-van-heer-halewijn/
Vergeten mijn link te plaatsen:ferrara-victoriene.blogspot.nl