tel je verliezen (sv)

één: een strandfort, opgeslokt door vloed
twee: alle andere dingen, opgekauwd door de tand des tijds, zoals
ouders, grootouders, huwelijksbed,
een knuffelbeer die Bobbel heette en
mijn lach daarbij,
het kastje dat een poot verloor, dat eerst
de schorten borg van voormoeders,
toen mijn T-shirts en mijn multomappen,
huizen en hun sleutels,
auto's op de sloop vermorzeld,
jurkjes met een grote strik
witte sandaaltjes en
mijn mooi daarbij,
alleen de zee en de tijd,
die niet
hella met bobbel

Dit bericht is geplaatst in autobio, schrijfveren. Bookmark de permalink.

1 Reactie op tel je verliezen (sv)

  1. Liesbeth schreef:

    Gelukkig blijft de zee! Zonder zee zou de tijd ook veranderen denk ik.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *