toverkracht (sv)

Ik had in Schotland al kennisgemaakt met Lochnagar van Beethoven, ik kreeg er toen geen genoeg van.
Er zijn weet ik hoeveel jaren verstreken sindsdien, en het lied was op de bodem van mijn hart gezakt in al die droesem die je maar liever onaangeroerd laat. Qua zen. Soms komt er wel eens iets dat de droesem in beweging brengt, zoals de dia's die ik laatst in een laatje vond. Het was er zo mooi en ik was zo ongelukkig. Dat die twee dingen naast elkaar kunnen bestaan is wel een van de grote toverkunsten die ik me de afgelopen jaren heb eigengemaakt.
En dan zit je een jaar of 15 later in een Gronings kerkje bij een koorconcert, de eerste tonen van Lochnagar klinken, en het lichaam reageert als eerste. Kippenvel, tranen. Sukkeltje verstand hobbelt erachter aan, wat is er nou?
De toverkracht van muziek, dat is er. Die hele diepe laag, waar ook het boek uit voort moet komen waarin ik Schotland weer naar me toeschrijf.