krassen in het tafelblad (sv)

Welnee, hoe kom je erbij. De eettafel was bedekt met een zeiltje, een wollen tafelkleed, een plastic tafelkleed en een al dan niet geborduurd tafellaken met de vlekken van de week en op zondag het mooie roze met de glimmende bloemen.
Door de zachte onderlaag kon je mooi met de punt van het heft van je vork of lepel in het tafelkleed krassen wat je niet durfde zeggen, tijdens een oratie van de heer des huizes, of des Hiltermanns gezever.
Ik heb het Gero Zilmeta Puntfilet zonder spijt naar de kringloop gedaan, want tegenwoordig durf ik bijna alles te zeggen en zet ik de borden zo op het hout.

Dit bericht is geplaatst in autobio, schrijfveren. Bookmark de permalink.

3 Reacties op krassen in het tafelblad (sv)

  1. Gert Jan Hermus schreef:

    Mooie post. Ook G.B.J zou trots op je zijn 😉

    Groeten uit Sneek!
    DzjieDzjee

  2. Ja, die vreselijke G.B.J. Hilterman met dat nare stemmetje en zijn kolossale Waarheden. Ik kraste niet maar bouwde torentjes van de messenleggers, wat overigens niet mocht...

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *