daarom af en toe een gedicht

over het maken van een omweg

het was de schrijver die

het ongewetene begon te formuleren
de innerlijke mens gestalte gaf
ver voor de uiterlijke mens begreep

langs die omweg werd ik

mij
pas achteraf valt vast te stellen
dat de omweg nodig was
om het doel te herkennen

om mijzelf (en anderen) er weer even aan te herinneren

Dit bericht is geplaatst in gedichten. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *