duizend bommen en granaten

Geplaatst op 17 oktober 2012 door Hella

Het overkomt me keer op keer. Als er iets gebeurt waarvan ik weet dat het tegen een gemaakte afspraak ingaat, zeg ik niet: wat maak je me nou? We hadden het zo afgesproken en nu verzin jij opeens iets anders? Waar slaat dat op?
Ik zeg: oh nou ja, misschien heb je wel gelijk, en meteen kickt de flexibele piloot in en zegt: ach nou ja, wat doet het ertoe. Misschien zelfs wel beter zo. En om daar nou ruzie om te maken ...
Want voor mij staat alles waarbij ik tegengas geef gelijk aan ruzie. En ruzie maken is verboden, dat weet iedereen. Wie ruzie maakt is slecht. En ach, zo belangrijk is het immers niet.
Ik slik mijn eigen roze pilletjes een dag of twee, drie. Tot ik erachter kom dat ik genaaid ben. Gewoon over me heen heb laten lopen, terwille van die koude oorlog die Lieve Vrede heet. En of dat nu familie is, de tuinman of de loodgieter, maakt niet uit. Ik moet met iedereen vrede hebben, anders kan ik niet slapen.
Maar het eindigt ermee dat ik met boos bonkend hart in bed lig, en de volgende dag een atoombom laat ontploffen, in plaats van dat rotje dat ik aan het begin van de rit aan had kunnen steken.
En ik hóud helemaal niet van gebakken peren!

Dit bericht is geplaatst in autobio met de tags , . Bookmark de permalink.

4 Reacties op duizend bommen en granaten

  1. adriaanhendriks schreef:
    18 oktober 2012 om 09:01

    Een atoombom is altijd nog beter dan niks. En fascinerend om op afstand naar te kijken. En als een rotje te moeilijk is, probeer dan eens een gillende keukenmeid. En over loodgieters gesproken: veel bouwvakkers, klussers, aannemers en verwante beroepsbeoefenaars lijken meer vervulling te ontlenen aan het schofferen en tot wanhoop drijven van de klant dan aan het werk zelf.

    Beantwoorden
  2. Ferrara schreef:
    18 oktober 2012 om 14:32

    Waren de rapen gaar en zit jij nu met de gebakken peren?
    Schil een appeltje met ze, stoof ze een kool.

    Hou ze aan de gemaakte afspraak, hopelijk heb je die wel op papier.

    't Is makkelijk kletsen op afstand...dat wel.

    Beantwoorden
  3. Sagita schreef:
    19 oktober 2012 om 11:15

    Heel herkenbaar! En toch moeten we leren om de spanning - direct - daar te leggen waar we hem/het oplopen. Scheelt veel energie en voorkomt dat andere naasten onbedoeld een veeg mee krijgen.

    Beantwoorden
  4. Heldinne schreef:
    19 oktober 2012 om 11:42

    Jaha, Sagita, dat is zéér wijs. Zo jammer dat ik op dat gebied ongeveer net zo intelligent ben als met wiskunde ...

    Beantwoorden

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *