pyjamadagsyndroom

Geplaatst op 7 januari 2012 door Hella

Als ik 's morgens uit bed gerold ben (tegenwoordig weer braaf na het doen van Morning Pages) ontbijt ik even met de krant, ga dan met de koffie achter de computer, wens de twitteraars goedemorgen en memoreer indien van toepassing een #woordvandedag, en dan ga ik aan het werk.
Cursusmateriaal schrijven, cursisten nakijken, administratie doen, e-mails beantwoorden … en voor ik het weet is het lunchtijd. Boterhammetjes met salami en houmous, sapje erbij, verder met de krant. Naar boven. En weer achter de computer.
Dan slaat er iets toe, ik weet niet wat het is. Een zware hand drukt me in m'n bureaustoel, hoewel ik weet dat ik moet doesen en aankleden en boodschappen doen of poetsen, of sporten … maar ik blijf zitten. Lees elk nieuw tweetje dat binnenkomt, check nog eens de bankrekening of de wanbetaler al over de brug is, kijk op de buienradar (zogenaamd om te zien wat ik aan moet), open zelfs het aanbiedingsmailtje van de Makro, en intussen is het half 3.
Ga aan je werk kreng! roep ik. Maar de zware hand blijft drukken.
Hier zou ik wel een pilletje tegen willen.

afbeelding

Dit bericht is geplaatst in Niet gecategoriseerd met de tags , . Bookmark de permalink.

8 Reacties op pyjamadagsyndroom

  1. Liesbeth de Goede schreef:
    7 januari 2012 om 15:35

    Ik kan je helaas geen tips geven, Hella. Herken daar maar al te veel in...

    Beantwoorden
  2. reflexxus schreef:
    7 januari 2012 om 16:04

    Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    Beantwoorden
  3. reflexxus schreef:
    7 januari 2012 om 16:07

    Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    Beantwoorden
  4. Hilde schreef:
    7 januari 2012 om 16:40

    ik herken het een beetje hoor. maar zolang ik mijn pyjama/nachtkleed nog aan heb geraak ik echt niet op dreef. eerst ontbijten, dan douchen en aankleden, en daarna hopen dat ik niet té lang blijf computeren, want dat is meestal ook het eerste wat ik 's ochtends doe: mails checken/versturen, in de rapte de blogjes en comments doornemen (als er nog tijd is alvorens naar het werk te vertrekken). dit scenario herhaalt zich nog eens 's avonds. haha ;-)))

    Beantwoorden
  5. Sagita schreef:
    7 januari 2012 om 18:32

    .... emm ik zal niet in herhaling vallen, maar ik heb wel een remedie: geen pilletje maar gewoon een allerliefst hondje dat met je schoenen gaat slepen om je duidelijk te maken dat je naar buiten moet en als dat niet lukt je met scheef kopje en droevig oog gaat aankijken. Soms even een onderdrukt piepend geluid. Zo van baasje ik ben er ook en ik moet nodig buiten iets doen en dan ineens ben ik klaar wakker. Spring onder de douch. Bied mijn hondje duizend verontschuldigingen aan terwijl ik me in mijn kleren haast en met hem naar buiten verdwijn. Honderd procent succes!

    Beantwoorden
  6. reflexxus schreef:
    7 januari 2012 om 19:08

    klopt helemaal, Sagita.

    Beantwoorden
  8. Ferrara schreef:
    8 januari 2012 om 20:36

    Geen pilletje, ben jij gek.
    Koop zulke pantoffels zou ik zeggen. Alle reden om snel onder de douche te springen.

    Beantwoorden

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *