The First Time ever I Saw Your Face is voor mij het liedje van de eerste kus. Sweet 14 and never been kissed, toen kon dat nog. We waren met een heel stel uit de klas naar de pinksterkermis geweest, maar zoals altijd moest ik weer op tijd thuis zijn. Want genoeg slaap en het woeden der gehele wereld en op jouw leeftijd en afspraak is afspraak – op tijd thuis zijn was bij ons zo beladen als bij andere mensen de kerkgang (stel ik mij voor).
Dus we liepen door de lenteavond en het kermisrumoer naar waar mijn fiets tegen een lantaarnpaal stond. Daar kusten wij elkaar, nog zacht, lief en onschuldig, het romantisch jongemeisjeshart kreeg een uitgekomen droom, en de maan scheen over haar wolkjeshoofd toen ze huiswaarts fietste.
Besef van tijd is er in dromen niet. De ouders waren boos want de afspraak was geschonden, met mínstens 5 minuten. Ach, maar het ketste af op het glanzend geheim dat ik in mij droeg.
Zo'n eerste kus blijft voor het schrijversbrein eeuwig herhaalbaar. Wie was het ook weer die zei: Wie zijn middelbare-schooltijd overleeft, heeft voor altijd genoeg om over te schrijven? (Flannery O'Connor?) Zo is het ook. En steeds als de personages elkaar voor het eerst echt zien, hoor ik dat liedje van Roberta Flack.
Ook een schrijftop2000-verhaal geschreven? Zet de link hieronder!
Papagoose
Veertje Vederlicht
Ferrara
Dit is mijn nummer 1, maar ik zou wel van bijna alle Top2000 een herinnering of een verwondering kunnen schrijven. Leuk idee, Hella.
Weet je trouwens dat Killing me softly geschreven is door Lori Lieberman? In een tijd dat een songwriter zich vereerd voelde als een zanger zijn of haar nummer zong. Zo werd dit nummer eerst gezongen door Don Maclean en later door Roberta...
Lori Lieberman is deze maand in Amsterdam te horen, in de Meervaart. Zegt het voort, zegt het voort.
Ik zie mijn link nergens meer, kan dat kloppen?
Wel een nummer geleverd.
Ik had ruzi met de linky's vanmorgen. Jouw link ging naar jouw blog in 't algemeen, niet naar een bijdrage? Ik zet hem hier zelf even bij!