Patchouli is een geur die me herinnert aan wie ik echt ben, de beste tijd op de middelbare school, toen ik me geaccepteerd wist als wie ik was, en ook wist wie ik was.
De sfeer die deze geur oproept, is er een van winkeltjes waar je Indische olie kon kopen, van mijn Indische Ding, een wijde bloes die naar patchouli rook. Een schoolreisje naar het Waterlooplein. Mijn kamer. Vrienden.
Dan verdwijnen in de geuren van anderen, parfum krijgen en je geliefd voelen, een Chanelsnob worden en de jaren laten vervliegen.
Dan wakker worden, halverwege de veertig, met een intens verlangen naar patchouli. Ik vond het in Schotland op de afdeling aromatherapie, een donkerblauw flesje, ik deed het open en voelde me volstromen met zóveel dat ik vergeten was over mezelf – en terwille van het verhaal orden ik de chronologie zo, dat ik daarna The Artist's Way ontdekte en begon te schrijven.
Patchouli is een geur die me vrijheid schenkt en rust. Het wordt tijd dat ik het flesje weer eens voor de dag haal, of een nieuw ga kopen. Wel altijd eerst even ruiken, want sommige patchouli's werken niet.
Of een struik kopen, want tijdens het schrijven van dit stukje ontdekte ik dat patchouli een plant is.
patchouli
Dit bericht is geplaatst in Niet gecategoriseerd met de tags geur, patchouli, schrijfcafé. Bookmark de permalink.
Het brengt mij ook terug in de tijd. Ik droeg een lange rode fluwelen rok met borduursel en spiegeltjes en was gelukkig. Patchouli, kleine flesjes.
Patchouli zou ik ook wel eens willen ruiken.Ik weet eigelijk niet of ik die geur ken.
leuk blogje om te lezen.!
Ahh...patchouli. Ook hier stromen fijne herinneringen uit het denken aan het kleine, vierkante flesje met bruine geur. Dat flesje had een zwartj dopje en een etiketje met gekleurde achtergrond en zwarte opdruk.
Bij ons was er ook zo'n winkeltje met fluwelen jurken en tunieken met borduursels en spiegeltjes, wierook, shawltjes en zeep in diverse geuren. Sandalwood vond ik ook zo heerlijk. Mooie tijd.
Leuk om je stuk daarover te lezen en de foto erbij te zien, Hella. En dat patchouli en ook sandalwood als struik groeien...wauw!
De geur van patchouli... zoveel herinneringen komen boven. Nog altijd vind ik het lekker ruiken. En ook ik heb de herinneringen aan een bepaalde kledingwinkel, de middelbare school. Het is een geur die aardend werkt heb ik me laten vertellen ;-).
Mooi, Hella. Gewoon altijd in huis hebben, die geur. Zet je blijkbaar meteen terug in je kracht (die er nog steeds is).