In de lessenserie Het Huis (uit Honderduit - Autobiografisch Schrijven) kwam vandaag bij de autobiocursisten de kelder aan de orde. Nadat iedereen haar herinneringen had voorgelezen, deelde ik afbeeldingen van kelders uit. Ik vertelde dat in dromensymboliek de kelder staat voor het onbewuste. Dat wat je niet weet van jezelf, maar wat toch veel van je handelingen bepaalt. Ik vroeg de cursisten in de les te schrijven over: "Welke kelder past het best bij hoe jij je onbewuste ziet?"
Sommigen vonden het moeilijk, maar iedereen schreef. En degenen die het minst van zichzelf blootgaven, waren in feite het veelzeggendst. Zelf doe ik altijd mee met het schrijven in de les, al die zielen en zaligheden, daar moet ik de mijne bijvoegen, anders zou het niet eerlijk zijn.
Ik twijfelde, zo schreef ik, tussen het cellarium en de werfkelder. Ik stel me voor dat mijn onbewuste een kelder vol schatten is, en heel af en toe gaat het deurtje open, als ik héél geïnspireerd aan het schrijven ben bijvoorbeeld, en dan duwt de kelderwachter een schat omhoog. "Kijk, gebruik deze maar." En ook al begrijp ik niet goed wat ik moet met het geschenk (hij duwt bijvoorbeeld een oude typemachine door het luik en ik heb geen flauw benul hoe die in mijn verhaal past), ik aanvaard en gebruik het, omdat ik wel heb geleerd de geschenken van mijn onbewuste te vertrouwen.
De werfkelder is een ander verhaal. Niet voor niets ligt die aan het water, dat in dromenland symbool staat voor emoties. Ik zie hoe het schip van mijn emoties door de gracht vaart, en zijn voorraad lost in mijn werfkelder. Ik heb het zo gauw niet eens gemerkt: de flits van woede, de huiver van angst, de korte, hevige droefheid. Want ik ben een zeewaardig schip en heb geen tijd voor woeste golven.
Het schip lost zijn vracht, en pas als de werfkelder tot de nok toe vol is, komt er een uitbarsting. Huil ik tranen met tuiten om een aflevering van Friends, of word ik ziedend omdat iemand een woord verkeerd uitspreekt.
Ik kan de lading van het schip maar beter meteen aan wal brengen en uitsorteren.
naar de kelder
Dit bericht is geplaatst in Niet gecategoriseerd. Bookmark de permalink.
Ik dacht dat onze "zolders" vol muizenissen zaten. De kelder van het onbewuste is nieuw voor mij.
De zolder schijnt juist te staan voor bewustzijn en spiritualiteit, volgens mijn droomboek dan.
Onze zolder staat leeg .... Moet ik me zorgen gaan maken?
mooi helder hoofd lijkt me!
Volgens Joost van Baak (Hoogleraar Slavische taal- en letterkunde) staat de kelder inderdaad voor het onbewuste. Hij heeft een zeer interessant boek geschreven over het huis in de filosofie, mythologie en religie.
(http://www.emparedada.com/bladzijden/lezing_baak.html)