Een naar land (voor Pasquali)

Wat zijn er toch veel vreemd-nare mensen in ons land, en het lijkt wel of zij niets anders – beters – te doen hebben dan op internetfora hun mening te geven. En wat is de constante in al die meningen? Wat is het grootse belang dat deze reaguurders dienen? "Onze Belastingcenten." Ze zeggen er nooit bij waar Onze Belastingcenten dan wél aan moeten worden uitgegeven. Aan grotere voetbalstadions misschien, of meer asfalt of meer blauw.
Maar duidelijk is dat Kunst en Onze Belastingcenten een ontoelaatbare combinatie vormen.
Als het Centrum voor de Kunsten a7 failliet gaat – en waar veel kijven hebben er veel schuld – wat schrijft dan de reaguurder? "Laat maar failliet gaan, die troep. Waarom moeten zij hun hobby beoefenen van Onze Belastingcenten?"
De reaguurder haat kunst. De reaguurder haat iedereen met een hoger denk- en hobbyniveau dan hij. Dat van hem blijft steken bij sport en bier, brood en spelen. En daaraan mogen Onze Belastingcenten gerust gespendeerd worden.
Als de Stadskunstenaar van Leeuwarden met een geweldig project komt – "zelf noemt hij het ‘megalomaan knutselwerk'. Marten Winters, stadskunstenaar van Leeuwarden, gaat de komende anderhalf jaar met de bevolking van Leeuwarden een schip van papier-maché bouwen. Het drijvende kunstwerk moet een lengte krijgen van 30 meter. Als het schip af is wil Winters met zijn driepotige kat Ladja en een pratende papagaai op zijn schouder varend de stad verlaten. Omdat het gras elders altijd groener is, maar ook als ambassadeur van de stad.'' - zijn de zure reacties opnieuw niet van de lucht. Van Onze Belastingcenten gaat een of andere gek miljoenen verspillen. Miljoenen die veel beter gespendeerd hadden kunnen worden. De reaguurder wil de wereld zoals hij die kent behouden en dichttimmeren. Hij maakt papiermaché van bier en kroketten, en hij knutselt er een extra tribune van.
Alles wat visionair is, alles wat de mens boven het tranendal zou kunnen uittillen, wordt veroordeeld. De stem van het volk klinkt, en aan dezulken is alles wat het bestaan bestaanbaar maakt overgeleverd.

Dit bericht is geplaatst in kunst, tijdgeest met de tags . Bookmark de permalink.

1 Reactie op Een naar land (voor Pasquali)

  1. Sagita schreef:

    Zo! Jij bent boos! Ik zag juist gisteren op TV dat ze van het overgebleven brood verpakkingsmateriaal maken. Lijkt me ook wel goed om een schip van te bouwen of liever een vliegend tapijt om milieuvriendelijk over de hoofden van het klootjes volk heen te zweven en minzaam te wuiven.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *