Het gele, blauwe en oranje boekje zijn prachtig geworden. Geel en blauw onmiddellijk verkocht, en oranje was een cadeautje voor iemand. Nu roze nog. Ik had een mooi gedicht gevonden dat over Arabische gastvrijheid ging. Was meteen een probleem. Roze is zó geen Arabische kleur! Al die boeken over tapijten en mozaïeken: alleen maar dieprood, nix geen roze of paars.
Moest het dan maar een abstract boekje worden? Ik knipte geometrische vormen uit restjes gelli print, maar was nog steeds niet tevreden.
Draad dan? Lekker met de hamer gaatjes in de bladzijden meppen, en hop erdoorheen met katoenen garen. Frija vond het ook heel leuk.
Maar het werkte niet. Het boekje werd opeens twee keer zo dik. Niet mooi! Is roze gewoon niet mijn kleur? Kwam er te veel "willen" aan te pas? Moet ik het nog proberen met borduurgaren en een ander gedicht?
Soms mislukt iets gewoon. Nu maar weer moedig voorwaarts.
mislukken
Dit bericht is geplaatst in gedichten, heldinne's reisboekjes met de tags frija, harmonicaboekje. Bookmark de permalink.
Een leerproces is geen mislukking, toch?
je hebt helemaal gelijk
Frija heeft er in ieder geval veel plezier mee gehad, dus alleen daarom al de moeite waard 😉
zo is het, helpen met knutselen is haar lievelings!
In de bloemenpers? Het is maar een idee?
Ik heb de knoopjes doorgehakt en het wordt nu een totaal ander boekje!