Ik kan geloof ik echt niet tegen mislukte kunstwerken. (Met schrijfsels heb ik daar minder last van, dat is wel raar. Die onaffe boeken zeuren lang niet zo aan mijn kop.)
Van mislukte collages heb ik ooit een leuk vlechtwerkje gemaakt. Wat kon ik met het roze boekje? Ik bladerde wat door een Tefaf-catalogus en kwam mooie radeloze beelden tegen. Zwart en zwaar. Weet je wat? Ik maak er gewoon een mega somber boekje van.
Met gaatjes, dat nog steeds wel. Het murmelde wat door in mijn hoofd, opeens dacht ik "en toch hoop."
And yet Hope. Et pourtant l'Espoir. Und doch Hoffnung. Borduurdraad. Vlaggetjes. Zilveren blaadjes en gedroogde bloemen. Eindigend zoals ik hoop te eindigen: als een dartel dik wief!
het roze boekje
Dit bericht is geplaatst in heldinne's reisboekjes met de tags harmonicaboekje. Bookmark de permalink.
Goed geslaagd en een leuke eindpagina. Doe je best zou ik zeggen. Vooral dartel, dik is niet zo belangrijk, toch?
Je schrijft erover alsof het allemaal even gemakkelijk gaat. Alleen het zoeken naar afbeeldingen is al tijdrovend, maar oh zo leuk!.
Ik heb de ATC-tjes gecombineerd met de schrijfveer van gisteren 'het doden van de tijd'
Ze staan op mijn blog.
Het gaat in zekere zin ook makkelijk. Alleen die eerste vonk, dat kan even duren, maar daarna gaat het toch een soort van vanzelf.
Bekijk Ferrara's ATC's (Artist's Trading Cards) hier: https://ferrara-victoriene.blogspot.com/2020/03/het-doden-van-de-tijd.html
Toch weer heel mooi geworden! Misschien zorgt zo'n (bijna) mislukking er wel voor dat je creativiteit weer een stukje opgerekt wordt!
dat is ook zo!