Duits

Vati was natuurlijk Deutschlehrer. Ik herinner me nog dat ik na zijn examen een prachtig ophangbord had geknutseld met de volgende woorden:

na veel vijven en zessen
en langdurige lessen
komt pappa nu thuis
met zijn MOA Duits
We keken thuis ook veel Duitse krimi's (Tatort! Kommissar Haferkamp!) en buitenlandse uitstapjes gingen naar Duitsland.
Ik dacht dat mijn Duits inmiddels ontzettend versleten was, maar toen we Im Westen Nichts Neues gingen lezen met de leesclub gleed ik er weer moeiteloos in. En soms vind ik Duits opeens ook zo romantisch. Ik kwam net nog een mooi gedicht tegen:

Manchmal

Manchmal, wenn ein Vogel ruft
Oder ein Wind geht in den Zweigen
Oder ein Hund bellt im fernnsten Gehöft,
Dann muß ich lange lauschen und schweigen.

Meine Seele flieht zurück,
bis wo vor tausend vergessenen Jahren
Der Vogel und der wehende Wind
mir ähnlich und meine Brüder waren.

Meine Seele wird Baum
Und ein Tier und ein Wolkenweben.
Verwandelt und fremd kehrt sie zurück
Und fragt mich. Wie soll ich Antwort geben?

Hermann Hesse