oostenwind westenwind weg?

Dit is zo'n boek dat heerlijk naar oud boek ruikt, die droge, stoffige geur van zolders, van kartonnen koffers, van stro, van oud brood. Ik heb het oud gekocht, vermoedelijk tijdens een boekverkoop van de biep – het is niet zo dat ik het van mijn moeder erfde, zoals de oude meisjesboeken.
Ik herinner me van het verhaal niet veel, maar ik weet wel dat het over een van mijn andere fascinaties gaat: de verschillen tussen culturen. Lezen over vreemde culturen is reizen in de wereld en reizen in jezelf, want alles komt opeens im Frage te staan. En het verre oosten – waar ik nooit geweest ben – heeft sinds Kleine Sjang ook altijd een wonderlijke aantrekkingskracht gehad.
Maar nu dit eigenste exemplaar. Ik sla het open en zie dat het een geautoriseerde vertaling betreft. Wordt het niet hoog tijd om het eens in het Engels te gaan lezen? En dan meteen haar autobiografie ook? Want wat een leven heeft zij gehad, die Pearl Buck.
Nu reizen er voor mezelf voorlopig niet inzit, reis ik graag mee in de levens van anderen. Voor mijn gevoel word ik langzamerhand zo'n alien met een reuzenhoofd en verschrompelde beentjes. Maar dat geeft niet, toch?
Anyway. Wat zeggen jullie. Oostenwind, westenwind laten staan als geheugensteuntje?