herinnering

Op doorreis naar Wenen,  via Naumburg en Nürnberg. Eind jaren '80, Oost Duitsland net geopend,  ben ik er ook geweest,  om de kunsthistorische highlights te zien: Ekkehart en Uta, en Adam Kraft. Ik zag ze nog zo voor me, alleen klopte er van mijn herinnering niets. Ze stonden niet in een open, grijzig voorportaal,  maar in een glas-in-lood westkoor. En de Sankt Lorentz van Adam Kraft stond niet met veel meer kerken aan een warrig,  duister marktplein. Heb ik ze in dromen vervormd?  Hoe werkt de herinnering,  die wel de sprekende gezichten onthoudt maar de omgeving totaal anders in- of uitkleurt?

Dit bericht is geplaatst in autobio. Bookmark de permalink.

2 Reacties op herinnering

  1. ferraravictoriene schreef:

    Dear Hella, geniet je wel een beetje van deze trip?
    Als je in Wenen bent bezoek dan ook de Naschmarkt, kleurig, kruidig en fotogeniek.

  2. Sagita Vogelaar schreef:

    Hé lekker met vakantie en dus genieten!
    groet Sa

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *