Ik zoek in poëzie vooral
mezelf of een ander
ragfijn getekend
beeld van klank en
herinnering,
emoties voorbij
bloed zweet en tranen
tot weemoed gestold
en in mezelf
zonder misbaar
onmisbaar geworden.
mezelf of een ander
ragfijn getekend
beeld van klank en
herinnering,
emoties voorbij
bloed zweet en tranen
tot weemoed gestold
en in mezelf
zonder misbaar
onmisbaar geworden.
dit in antwoord op 50books vraag 42:
Wie van jullie leest er tegenwoordig nog poëzie?
