zegeningen van het web

We kregen één rouwkaart onbestelbaar retour. Aan een oude tante uit Duitsland. Of tante ... vroeger noemde je iedere vriend of vriendin van je ouders oom of tante, en zo was het met haar ook.
Het probleem was alleen, dat mijn vader haar recentste verhuizing niet in zijn adressenbestand had doorgevoerd. En zij was altijd zo trouw geweest in haar contact, ze moest het weten!
Googlend op haar naam vond ik niets. Maar wel vond ik haar zoon. Hij zat op LinkedIn, en reageerde gelukkig op mijn contactverzoek. En zo kan het droeve bericht haar alsnog bereiken.
Hij wist niet meer wie ik was, en ik herinner me hem ook niet. Ik was twee, en hij was acht? We waren zo vrolijk!

Dit bericht is geplaatst in Niet gecategoriseerd met de tags . Bookmark de permalink.

1 Reactie op zegeningen van het web

  1. Hilde schreef:

    wat een leuke vrolijke 'oude' foto! En grappig eigenlijk dat je via het www iemand van zo lang geleden weet terug te vinden!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *