schrijftip 213*

ik zet mijn schoen op voor een hart
niet voor een hart van suikergoed
maar voor een hart van vlees en bloed
ik zet mijn schoen op voor jouw hart

zo jong al toonzette ik
mijn vlees en bloedend hart
een goede slaaf slaat zichzelf
een goede vrouw onthart zichzelf
verhardt, versteent,
en smelt als suiker weg

Ik zette mijn schoen op voor een zwaard
en kreeg het.

*schrijftip 213
Lees een gedicht dat je als puber schreef, en dicht over je huidige – volwassen - gevoelens daarbij.

Dit bericht is geplaatst in Niet gecategoriseerd met de tags . Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *