fotobiografie


Ik voel me schuldig. Ik kreeg hem in 2001 op mijn verjaardag. Een van de eerste digitale camera's, ik geloof dat hij 700 dollar kostte. Je kon er wel 80 foto's mee maken, je kon er filmpjes mee maken, en dat steeds weer opnieuw. Met Photoshop kon je onderbelichte foto's verhelderen, en bewogen foto's opscherpen, je kon uitvergroten, je kon spelen. Wat was ik blij! En wat is er veel gekiekt door deze lens! Alle schoonheid van Amerika: wolkenkrabbers en woestijnen, reuzensequoia's en wijde Mississippi's. De schoonheid van vakanties in Friesland: luchtballonnen in Joure, oude kerkjes op terpen, de Waddenzee vanaf de Koegelwieck. Ons fraaie huis in Houston, de Texaanse nep-Russische blauwe cowboycat die Pjotr was, een kind in schooluniform, de leuke gele schoolbus waar zij elke ochtend om kwart voor 7 instapte, de mensen met wie we aten of lazen of dronken of schreven.
In 2005 reisde hij mee naar Nederland en legde de verhuizing vast: het psychedelies geverfde huis, de overwoekerde tuin, een diepgelukkige Pjotr die nu zonder hijgen struinen kon, de knalgele bank, familie en vrienden.
In de film-modus heb ik zelfs – zonder op dat moment te weten waarom – een voicemailberichtje van mijn moeder opgenomen, die eind 2007 overleed. Ik kocht de laatste memorysticks die voor dit model te krijgen waren. Ik kocht een nieuwe computer die mijn ouwe Sony niet herkende, maar na een dag googlen en buitenlandse nerdfora doorploegen kwam ik er toch uit hoe het moest.
Hij is oud maar nog steeds in goede staat.
Voor mij geldt dat wat minder. Zware tassen worden steeds zwaarder, lijkt het. En zo leek het me toch heerlijk om zo'n toestelletje te hebben ter grootte van een pakje sigaretten (een rokende mij is in 2006 voor 't laatst geregistreerd). En zo wordt de oude digi met zijn 3.3 megapixels ingeruild voor zo'n opschepperig jong ding met 14.1. Ik kan me wel in zijn gevoelens verplaatsen. Vandaar dit eerbetoon aan de fantastische levensgezel die hij is geweest. Dankjewel mijn lieve Sony cybershot DSC-S75!

Dit bericht is geplaatst in autobio met de tags . Bookmark de permalink.

7 Reacties op fotobiografie

  1. adriaanhendriks schreef:

    Een indrukwekkende grafrede. ''God hebbe zijn ziel'', hoorde ik mijzelf mompelen. Of ligt dat voor sjintoïstische camera's weer anders? En dan te bedenken dat ook dat opschepperige jonge ding voorbestemd, nee gedoemd is, om tot schroot weer te keren.

  2. En gaat het jonge ding binnenkort ook mee op reis naar een mooie bestemming?

  3. Heldinne schreef:

    Jordanië en Sinaï is de bedoeling ...

  4. Mooi vooruitzicht. De Sinaï staat ook nog op mijn verlanglijstje en komt trouwens ook voor in het boek van Sara Maitland, dat ik laatst besprak, omdat het zo'n rijke kluizenaarstraditie heeft!
    Dat jij en het jonge ding er maar veel mooie foto's mogen maken.

  5. Elly schreef:

    En hoe heet het Nieuwe Ding?

  6. Heldinne schreef:

    casio exilim Ex H15. klinkt ook lang zo vroeg-modern niet als cybershot, maar hij doet 't wel fantastisch ...

  7. Lies schreef:

    In een laatje hier liggen oude camera's, analoog en digitaal. Nu snap ik beter waarom het zo moeilijk is om ze af te danken..

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *