Plotseling ben ik in de ban van harmonicaboekjes (op de een of andere manier vind ik leporello een naar woord, alsof het een ziekte is, iets met lepra en mitella). Inmiddels is er al een af (foto's en gedicht volgen), en staan er nog minstens 3 op stapel. Hoe kwam ik opeens op dat idee, vijf dagen geleden nog maar?
Ik geloof door een voorbijvlietende gedachte dat ik nu nooit dat pak A1-papier zou opmaken, dat ik zo enthousiast uit Amazonland had weten te bemachtigen (het zat verpakt in een doos zo groot als een matras), en dat nu achter de kast op de slaapkamer staat omdat het nergens anders past. En prompt komt het probleemoplosbrein met de inval: harmonicaboekje! Uit 1 stuk! Binnenkant 5 spreads, buitenkant (met kaftjes) 4 spreads, in die zin verschilt het niet van de boekjes die ik al maakte. Omdat ik inmiddels weet dat plakken over een vouw niet goed gaat, bestaat elke spread uit 2 losse gelli printjes. Daarom moet ik de randen van de bladzijden verven in een bijpassende kleur. Het oogt zo feestelijk als een slinger!
Hoi Hella, dat ziet er prachtig uit! Groetjes, Erik
dankjewel Erik!
Ja deze vind ik ook heel leuk om te maken! Ik vouw ze uit een strook van een vel aquarelpapier (A1) en ga er dan op aquarelersn. Ik heb er ook wel eens 2 aan elkaar geplakt en er een verjaardags'kaart' van gemaakt, met op elke bladzijde een letter uit Gefeliciteerd. Viel erg in de smaak!
Oh, dat is een leuk idee!