daarom af en toe een gedicht

Above the mountains
the geese turn into
the light again

painting their
black silhouettes
on an open sky.

Sometimes everything
has to be
inscribed across
the heavens

so you can find
the one line
already written
inside you.

Sometimes it takes
a great sky
to find that

small, bright
and indescribable
wedge of freedom
in your own heart.

Sometimes with
the bones of the black
sticks
left when the fire
has gone out

someone has written
something new
in the ashes
of your life.

You are not leaving
you are arriving.

(House of Belonging, poetry by David Whyte)

Boven de bergen
draaien de ganzen zich
weer naar het licht

hun silhouetten
zwart geschilderd
op de open lucht

Soms moet alles
op de hemelen
geschreven worden

om de regel
te vinden
die al in jezelf
geschreven staat.

soms heb je
de hele lucht nodig
om die kleine, heldere

onbeschrijflijke
wig van vrijheid
in je eigen hart
te vinden

soms heeft iemand
met de botten
van de zwarte takken
uit het uitgebrande
vuur

iets nieuws geschreven
in de as
van je leven.

Je vertrekt niet.
Je komt aan.

vertaling: Hella Kuipers