Toen hij genoeg gegeten had, zei Horva: "Straks gaan we naar de rots. Het is onze taak als Hemrenva. Eens, toen Kraeckten San nog Kraeksten San heette, heeft een vrouw onze rots beklommen. Toen ze boven was, begon de rots te kraken. Het gesteente splitste zich, een diepe kloof die evenwijdig aan het strand liep. De vrouw kon zich nog net vastgrijpen aan de gifboom. Toen splitste het gesteente zich nogmaals. De nieuwe kloof liep van zuid naar noord, precies in de richting van de Ware Rots. De vrouw vond haar dood op het kruispunt van de beide kloven. Het gesteente sloot zich weer, maar bovenop de rots zien we dat kruispunt nog, als een teken van de Grote Hemren. Sindsdien heet ons eiland Kraeckten San. Omdat we weten dat de rots zal kraken als een vrouw zich niet aan de geboden houdt."
Horva vertelde het alsof het een kindersprookje was, Bo zat gefascineerd naar zijn handgebaren te kijken. Horva glimlachte en zei: "Vandaag jouw eerste keer, Horvazoon! Zodra je kunt lopen mag je mee naar boven."
De theekan bleef achter in zijn hut. In processie – Horva voorop, ik er achteraan met het kind, af en toe struikelend vanwege het geringe zicht – liepen we naar de rots. Uit alle hutjes kwamen die processies. Bij een enkele liep een kleine jongen mee.
Van dichtbij leek deze rots een versteende hut, maar dan zonder ingang. Er was een spiraalvormig pad in uitgekerfd. De Hemrenvas liepen over dit pad naar boven. In hun grijze pijen waren ze maar nauwelijks te onderscheiden van het gesteente. De voorste, die al bijna boven was, leek iets te dragen.
De dienaressen stonden onderaan de rots, met hun gezichten – hun jute lappen - in de richting van de Ware Rots. Ik voegde mij in die halve cirkel. Bo zat aan mijn voeten en speelde met de steentjes die hij vond. "Niet in je mond!" zei ik, en ik kreeg een klap van de vrouw naast me.
De rest van de dag verliep zoals de vorige, alleen had ik Bo nu bij me. Ik deed hem in de draagzak toen ik naar de markt ging. Er was vis. Ik besefte dat die was binnengebracht door de andere ingang. Zou die een uitgang voor mij kunnen zijn? Ik voelde in mijn rug hetzelfde getintel dat ik soms in mijn vingers voelde.
