panikgras

Als ik aan het gelliprinten ben, kies ik meestal maar willekeurig wat kleuren. En daar zitten dan achteraf altijd een paar bij die ik niet echt mooi vind. Toch moeten ze "op" voor mijn gevoel, dus zo knutselde ik een vleugelboekje met dat moeilijke paars. Het valt me ook elke keer op dat ik heel moeilijk collageplaatjes kan vinden met paars. Net alsof schilders er ook niet van houden.
Ik had behoefte aan duistere plaatjes. Sommige boekjes zijn alleen voor de mooi, andere zijn voor het uitdrukken van iets minder moois. Uit de krochten van de ziel, zogezegd. En wat is het dan een genot om de onverwoorde gevoelens zo mooi verwoord te zien. Door Louise Glück, ik begin haar werk steeds meer te waarderen. (Ik schreef al over het vertalen van dit gedicht.)

WITCHGRASS

Something
comes into the world unwelcome
calling disorder, disorder -

If you hate me so much
don’t bother to give me
a name: do you need
one more slur
in your language, another
way to blame
one tribe for everything -

as we both know,
if you worship
one god, you only need
one enemy -

I’m not the enemy.
Only a ruse to ignore
what you see happening
right here in this bed,
a little paradigm
of failure. One of your precious flowers
dies here almost every day

and you can’t rest until
you attack the cause, meaning
whatever is left, whatever
happens to be sturdier
than your personal passion -

It was not meant
to last forever in the real world.
But why admit that, when you can go on
doing what you always do,
mourning and laying blame,
always the two together.

I don’t need your praise
to survive. I was here first,
before you were here, before
you ever planted a garden.
And I’ll be here when only the sun and moon
are left, and the sea, and the wide field.

I will constitute the field.

Louise Glück

DRAADGIERST (PANIKGRAS)

Iets
komt onwelkom in de wereld
roept stoornis, stoornis –

Als je mij zo haat
doe dan geen moeite me
een naam te geven: heb je
nog een scheldwoord
nodig in jouw taal, nog een
manier om een stam
van alles de schuld te geven –

we weten allebei
als je een god vereert
heb je maar een
vijand nodig –

ik ben niet de vijand.
Alleen een truc om te negeren
wat je ziet gebeuren,
hier in dit bed,
een schoolvoorbeeld
van mislukking. Een van je kostbare bloemen
sterft hier bijna elke dag

en je kunt niet rusten tot
je de oorzaak aanvalt, wat betekent
wat er nog over is, wat er toevallig
steviger is
dan je persoonlijke passie –

Het was niet bedoeld
om eeuwig te duren in de echte wereld.
Maar waarom dat toegeven, als je kunt
doen wat je altijd doet,
rouwen en beschuldigen,
altijd die twee samen.

Ik heb jouw lof niet nodig
om te overleven. Ik was hier eerder,
voor jij hier was, voor
jij ooit een tuin aanplantte.
En ik ben hier nog als slechts de zon en de maan
over zijn, en de zee, en het wijde veld.

Ik vorm dan het veld.

vertaling Hella Kuipers

HRB121/21 te koop voor €15,95