In het Palestina van de eerste decennia van onze jaartelling groeit Ana op in een welgesteld gezin in Sepphoris, onder het bewind van Herodes Antipas, aan wiens hof haar vader werkt als schrijver.
Ook Ana schrijft graag. Ze tekent verhalen op over sterke vrouwen, die in de Schrift maar zo weinig aandacht krijgen. Als ze veertien is, moet ze worden uitgehuwelijkt. Haar ouders kiezen een goede partij voor haar uit: een rijke, afschuwelijke oude man die haar vader in ruil voor zijn dochter een groot stuk land zal geven. Op weg naar het verlovingsceremonieel struikelt Ana. In de mensenmenigte helpt een jonge man haar overeind: Jezus.
Lang verhaal kort (dat staat ook in de eerste alinea): Ana wordt later de vrouw van Jezus. Het verhaal gaat over haar, maar natuurlijk ook over wat er allemaal met Jezus staat te gebeuren, en met haar broer Judas.
Ik vond het een prachtig boek. Daar speelt veel persoonlijke voorkeur in mee, natuurlijk. Jesus Christ Superstar (vooral bij de scènes met Herodes moest ik vaak aan de film denken), het landschap van het Midden-Oosten dat zo erg het landschap van mijn hart is (en dat ik nu misschien wel nooit meer zal terugzien), en alles wat met de vrouwelijke kant van onze patriarchale religies te maken heeft.
Ook de reizen die Ana maakt spraken me aan. (Ze heeft Herodes zo tegen zich in het harnas gejaagd, dat ze samen met haar mentor, haar tante Yaltha, naar Egypte vlucht.) Ik moest ook vaak denken aan Yima, die nog steeds niet verder is gekomen dan voorbij de muren van haar dorp. Zou ik haar weer durven oppakken? In elk geval heb ik hier een voorbeeld gevonden voor vorm én toon.
Wel dacht ik nog: is het eigenlijk wel mogelijk dat iemand zó buiten de kaders van haar eigen cultuur denkt? Maar toen dacht ik aan mijn eigen openbreken, door Beyond Power. Alles wat ooit van marmer leek, in steen gehouwen en met vanzelfsprekende eeuwigheidswaarde, bleek fraglich. Ik begreep dat alles indoctrinatie was geweest door machthebbers met alle belang bij de status quo.
Ana begraaft haar geschriften, in de hoop dat ze zo nooit verloren zullen gaan. Dat ze ooit teruggevonden zullen worden. Zij is in dit boek de schrijfster van het gedicht The Thunder, Perfect Mind dat gevonden is in Nag Hammadi.
