Ik heb zomergasten gisteravond niet uitgekeken. Ik twitterde op een gegeven moment: ik geloof dat ik niet zo goed tegen een spreker kan die alles zo zeker weet. En even daarna: ik geef het op. Bij zoveel stelligheid voel ik me niet binnengelaten.
Het was niet dat ik het inhoudelijk totaal oneens was met Glenn Helberg. Het was die onafgebroken barrage van stellige beweringen. Een houding die bij Janine Abbring meteen haar innerlijke onwetende meisje tevoorschijn riep. Ik ben ook eens bij zo'n psycholoog geweest. Die zou aan de hand van de door mij verfoeide familieopstellingen wel eens even uitleggen hoe het zat met mij. Alleen is mijn innerlijke onwetende meisje inmiddels gelukkig vervangen door een vrouw die alle stellingen in twijfel trekt.
Bovendien vond Hellberg dat hij als homo en bruine (zwarte) het alleenrecht had op het doen van uitspraken over uitgesloten zijn cq erbij horen. Terwijl wij vrouwen – Abbring incluis – daar ook wel iets van weten. Maar zij had geen recht van spreken, als witte hetero.
En opeens dacht ik: er zijn zovéél manieren van uitsluiting. Niet alleen wit vs zwart, man vs vrouw, religies onderling. Alles wat gaat over wij/zij.
Ooit was ik slank, blond en mooi. Zeg ik maar zonder gêne. Ik voelde me nergens buitengesloten. Nou, behalve in het begin in Oman. Toen moest ik eerst moeder worden om me weer overal, tot in de verste dorpjes, geaccepteerd te voelen. Nu ben ik dik, grijs en lelijk, want ziek. Ik voel me van bijna alles uitgesloten. Van het heersende discours, van festiviteiten in de stad, van modewinkels … Ik hoor eigenlijk nergens meer bij, alle positieve affirmaties ten spijt.
En als iemand zich dan opstelt als de vleesgeworden buitengeslotene, als de enige die daarover de waarheid en het verkondigingsrecht in pacht heeft, dan voel ik me ook van zo'n tv-programma buitengesloten.
Wat een verschil met Van der Laan, vorige week.
Helemaal eens!!!
dankje!
Ik heb alleen het laatste stukje gezien. Daarin viel me op dat hij minstens twee keer het 'Clavan'-trucje gebruikte: als antwoord op een vraag herhaalde hij letterlijk de vraag. Zo'n therapeut zou ik niet gauw vertrouwen. Hoe innemend verder ook. Dr. Clavan is een creatie van Koor, een zgn. deskundige.
Dat moest 'Koot' zijn. Kees van Kooten.
Ja, die Clavan herken ik wel. Vond hem sowieso als psychiater niet vertrouwenwekkend overkomen.
Ik zag het allereerste begin, maar werd afgeleid door de zorg om manlief. Toen zag ik een interviewster die hem steeds bij de les probeerde te houden. Toen ik later thuis kwam keek het laatste stuk en was verbaasd over zijn opmerking van Sylvana en werd daar door wel gegrepen. Niet dat ik het er mee eens was, maar naar hoe hij zich daar uitdraaide.
Wat ik zag vond ik 'boeiend'.
Dat stukje heb ik niet meer gezien.
Zooooo heel erg eens! Hulde!
dankje!
Ik ben ook afgehaakt. Op een goed moment dacht ik; 'Ja nou weet ik het wel, je hebt je punt tig keer gemaakt.' Abbring deed haar best de gast bij de les te houden. Ze kan het!
vind ik ook
Ik ben het niet met je eens, als enige hier, lijkt het.
Ik ergerde me vooral aan de vele interrupties. Iedere keer als Helberg iets wilde uitleggen, onderbrak Abbring hem met een hele andere vraag.
Ik vond niet dat Helberg het alleenrecht op zich buitengesloten voelen opeiste. Hij had het over discriminatie van zwarten en homo’s, en daarover had hij, als zwarte (bruine) homoseksuele man, recht van spreken. Hij klaagde niemand persoonlijk aan.
Toen hij zei dat zwarten veel minder verdienden dan blanken/witten (doorhalen wat niet verlangd wordt), dacht ik ook gelijk: “gunst, net zoals vrouwen altijd minder hebben verdiend dan mannen voor hetzelfde werk”, maar daar gaat het helemaal niet om. (Net zoals wanneer ik de SIRE-reclame hoor die zegt dat het onderwijs niet goed aansluit bij de belevingswereld van jongens. “Leren die ook eens hoe het is om niet de norm te zijn”, denk ik dan narrig. Maar dat is natuurlijk onzin. We moeten ernaar streven dat niemand buitengesloten wordt.)
Als je zegt: “ja maar wij vrouwen worden ook altijd achtergesteld bij mannen”, ontkracht je zijn terechte verontwaardiging over de manier waarop de zwarte bevolking is/wordt gediscrimineerd door de blanke meerderheid, en de homo’s door de hetero’s. Natuurlijk weet hij wel dat vrouwen en andere minderheden ook gediscrimineerd worden, maar dat zijn andere discussies. Het was zijn televisieavond en hij praatte over waar hij ervaring mee had.
Hij zei ook dat er binnen de zwarte gemeenschap volop wordt gediscrimineerd: hoe lichter van kleur, hoe beter. De bruinen voelen zich beter dan de zwarten.
Ik weet niet tot hoever je het hebt gezien, maar op een gegeven moment zei Abbring dat ze heel bang was om de verkeerde dingen te zeggen, waarop Helberg zei dat hij precies hetzelfde had. Vanaf dat moment werd de sfeer meer ontspannen.
Tussen tien en elf heb ik de TV omgezet om naar de laatste aflevering van Poldark te kijken, maar toen ik weer terugschakelde, waren de beide gesprekspartners duidelijk dichter bij elkaar gekomen, en ze sloten af met een dansje op “What a Wonderful World”, wat ik een heel mooi einde vond.
Er zijn veel mensen het niet met mij eens hoor Lethe, dat mag gewoon ;-). Ik heb zelf op mijn blog ook wel het een en ander over racisme geschreven. Ik wil dat natuurlijk niet ontkrachten. Ik denk juist dat je door al die verschillende vormen van uitsluiting te vergelijken, dichter bij elkaar komt, "de verbinding zoekt" om die modekreet maar te gebruiken. Bij Hellberg zag ik zelf geen enkele poging tot verbinding.
Na drie kwartier ben ik afgehaakt, ik kon er niet meer tegen. Het belerende optreden van de psychiater riep bij mij zo veel irritatie op, dat ik niet meer echt kon luisteren. En ik had medelijden met Janine Abbring, die haar best deed om er een echt gesprek van te maken.
belerend is inderdaad het goede woord
Spijt! Na het lezen van Lethe's analyse en zojuist die van Bos in Trouw heb ik spijt dat ik zondagavond het geduld niet kon opbrengen zomergasten uit te kijken. Herkansing nog tot 16 augustus op uitzending gemist.
Al kan het natuurlijk zijn dat je (u) het dan nog steeds niets vindt 🙂
Maar ik hoop dat het in de herkansing beter bevalt!
Goh, het witte privilege druipt ervan af. Zij voelt zich ook buitengesloten omdat ze ziek en lelijk is...
Als u met "zij" Hella bedoelt:
Door uw reactie op een dergelijke manier te formuleren, sluit u haar inderdaad buiten. U praat over haar (op haar eigen blog!), maar niet tegen haar. Bah!
(Om nog maar niet te spreken van het mannelijk privilege dat van uw reactie afdruipt...)
precies wat ik ook meteen dacht