Pjotr 2001 – 2017

We kochten je op 20 oktober 2001 voor $50 bij een achenebbisj dierenwinkeltje in Houston, als speelkameraadje voor kindeke, die zo onwennig was van haar Schotse vriendjes. We noemden je Pjotr omdat we dat altijd in ons hoofd hadden gehad als kattennaam, en omdat ze bij de dierenwinkel zeiden dat je Russisch Blauw was. Terwijl je uiteindelijk een halve Maine Coon bleek.
Van een snoezig wild en bang pluizebolletje werd je algauw een grote kat met veel haar die veel last had van de Texaanse hitte. Wat lag je soms te hijgen onder de struikjes. Je ving een keer een slang, gelukkig was kindeke zo dapper om die te vangen met een lepel en een plastic zakje. Jouw hoogtijdagen daar waren als we grote garnalen aten, dan zat je op het aanrecht het pellen te aanschouwen met een verlekkerd neusje.
In 2005 verhuisden we naar Nederland. Jij in je bak (waar nog steeds die sticker LIVE ANIMALS op zit) in het ruim. De eerste dagen logeerden we bij schoonmama, waar jij – aangelijnd – de Nederlandse natuur begon te verkennen. Wat heb je genoten van onze tuin in Leeuwarden, van alle beestjes daar, en van banjeren langs de sloot. We waren je meteen de eerste dag al kwijt.
Aan de voorkant terroriseerde je de buurt. Lagen de buurpoesjes zoet te soezen op de oprit, kwam jij daar aangestiefeld met getrokken pistolen. Het heeft je flink wat verwondingen opgeleverd, we zijn zelfs een tijd bang geweest dat je je fiere pluimstaart zou verliezen.
Wel was je vaak ziek omdat je dingen vrat die niet goed voor je waren. Daarom was het helemaal niet zo slecht dat je niet meer naar buiten kon – alleen op het balkon – toen we naar Groningen verhuisden. Qua gezondheid ging je erop vooruit, en als oudere man wilde je het sowieso wel wat rustiger aan doen.
We hebben hier nog heerlijke jaren gehad, met onze eigen oudemannen- en vrouwtjesrituelen. Vooral de middagdut, als je zo heerlijk warm bovenop het vrouwtje kwam meesnurken.
En nu ben je er zomaar opeens niet meer. Je was al een aantal dagen wat lusteloos en vreemd, en opeens verloor je enorme plukken haar. De dierenarts constateerde iets groots in je buik, en bij de operatie vanmorgen bleek, dat je hele buik vol tumoren zat. Ze hebben je niet meer wakker gemaakt. Ik wilde niet dat mijn stoere lieve Pjotr nog zou moeten lijden. Vannacht heb je nog bij me geslapen omdat je steeds voor de deur zat te mauwen om eten. We hebben elkaar nog geaaid.
Ik kan alleen maar dankbaar zijn dat zo'n bijzondere kat mij zo lang heeft willen hebben.
Nu op naar de Grote Garnalenhemel!

Dit bericht is geplaatst in autobio met de tags . Bookmark de permalink.

16 Reacties op Pjotr 2001 – 2017

  1. liesbeth schreef:

    Lees het terwijl de tranen over mijn wangen lopen.
    En wat is het een heerlijk besef dat die Grote Garnalensalade bestaat!
    Sterkte en liefs.

  2. Rein schreef:

    Wat heb je dat mooi voor hem opgeschreven. Ik wens je veel sterkte met dit verlies.

  3. Joke schreef:

    Och, sterkte zeg!

  4. AnneMarie schreef:

    Och nee toch. Je huisdier verliezen is altijd triest. Sterkte hoor.

  5. Marnel schreef:

    Sterkte Hella. Zo mooi Pjotr z'n leven en liefde beschreven. (slik) . <3

  6. Bettina Grissen schreef:

    Wat triest, Hella, ik kan me zo goed voorstellen hoezeer je Pjotr mist. Hij was een heel mooie en bijzondere kat en zo'n verlies laat altijd een grote leegte achter. Sterkte ermee.

    Liefs,

  7. Sagita Vogelaar schreef:

    Hella voel zo met je mee! Nu nooit meer van die prachtige foto's van een koninklijk beest! En wat een gemis in huis!
    liefs Sagita

  8. Ferrara schreef:

    Ach wat verdrietig. Je geliefde huisdier is niet meer. Wat heb je hem mooi beschreven. Sterkte gewenst.

  9. Hella schreef:

    dank voor jullie lieve reacties <3

  10. Ellen schreef:

    Ooh lieve Hel, wat een triest nieuws, maar wat heeft Pjotr een zalig luilekkerleven bij je gehad en wat een verwennerij !! Hang maar een mooie foto van hem op. Liefs, Ellen.

  11. Paula Böttcher schreef:

    Oh, wat droevig! Jammer dat je hem, zo'n bijzonder dier, moet missen. Sterkte!!
    Liefs, Paula

  12. Oh wat een vreselijk nieuws! Wat zal je huis nu leeg voelen. Blij dat ik Pjotr laatst nog even heb mogen aaien. Het was zo'n mooie en lieve poes.

  13. lethe schreef:

    Dag Hella,
    Het spijt me dat ik dit nu pas lees. Veel sterkte met het verlies van Pjotr.
    Liefs

  14. Hella schreef:

    Ik heb zoveel lieve reacties gehad, heeft me zo goed gedaan!

  15. Elly van Doorn schreef:

    Mooi Hella. Dankje voor delen

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *