licht

Talent is de plicht te geven;
het zij niet de oorzaak van trots!
Voor je prachtige paasrapport, 29.3.'69, Mamma, Pappa.
Een voorbijgaande lezer zou denken: wat mooi gezegd en hij heeft helemaal gelijk.
Ik verbind het aan hoe mijn leven is verlopen, hoe ik me nooit ergens op liet voorstaan waar alle anderen dat wel deden, hoe anderen mij rustig mochten uitlachen of minachten om wat ik niet kon, terwijl ik nooit maar dan ook nooit kritiek op iemand mocht hebben. Zij wel op mij. Als er iemand in mijn leven kritiek op iedereen (!) had, was het paps wel. Mijn licht moest eeuwig onder de korenmaat.
Zelfs durf ik nu wel te denken dat hij het moeilijk had – naast alle trots want tenslotte had hij mij geproduceerd – met het feit dat ik zo goed leren kon en uiteindelijk een hogere opleiding deed dan hij. Maar dat was later.
Wat allemaal niet wegneemt dat ik De Geheime Tuin een prachtig boek vond, sprookjesachtig en spannend en ontroerend. Ik zou het nog eens in het Engels moeten lezen.