rijk leven

Je Leven in de Hand Nemen is het boek waarop ik mijn autobiocursusprogramma (fijn galgjewoord) Zeven over Leven heb gebaseerd. Ik kwam destijds op dat idee door het tv-programma Seven Up, waarbij een groep Engelse kinderen wordt gevolgd vanaf hun zevende jaar. Ze worden elke zeven jaar opnieuw geïnterviewd en het is fascinerend om te zien hoe erg de man al in het zevenjarige kind zit.
Burkhard verdeelt het leven ook in perioden van zeven jaar, geeft een overzicht van al die perioden en eindigt met vragen bij elke periode, aan de hand waarvan je je autobiografie kunt schrijven. Ik heb er zelf aan de hand van de lessen nog vragen aan toegevoegd.
In de groep die ik had was het leeftijdsverschil behoorlijk groot (variërend van 50 tot 90), en het was zo bijzonder om te merken dat al die mensen toch op dezelfde leeftijd met dezelfde problemen en vragen geconfronteerd werden. Maar ook hoe het leven verbeterd was – of in sommige gevallen juist minder goed geworden.
Nu ik het boek zo doorblader krijg ik bijna zelf zin om ermee aan de slag te gaan. Ik schreef vaak wel mee in de les – vanuit een gevoel van eerlijk delen, zij gaven zich zo bloot, ik vond dat ik dat ook moest doen – maar dat was toch meer hapsnap.
Gisteravond keek ik naar Adieu God, met Arthur Japin. Hij vond het leven haast niet te doen voor een mens. Terwijl ik dit allemaal opschrijf en denk: wat is het leven rijk.