Ik weet niet meer wie mij in contact bracht met het enneagram, het kan zo maar nicht Emma geweest zijn. Ik kocht het boek van Russo – dat schijnt wel het standaardwerk te zijn – in 2004, maar volgens mij was ik er al veel eerder mee bezig.
Het is namelijk een enorm goeie hulp bij het creëren van personages, en zelfs van plot. Want als je van elk van de negen types de grootste valkuil weet, kun je ze daar als schrijver met volle vaart in sodemieteren.
Maar het belangrijkste is, dat je zo personages creëert die sterk van elkaar verschillen, en ook niet allemaal op jezelf lijken. Daarvoor hoef je helemaal niet in de typologie te geloven.
Het Nederlandse boek is een werkboek waar ik zo te zien niets mee gedaan heb, maar het ziet er nog steeds inspirerend uit. Het Enneagramspel bevat kaarten, dat heb ik vast gekocht in de tijd van het schrijfcafé, omdat je er leuke schrijfopdrachten mee kunt doen. Wie weet komt het ooit allemaal nog terug. Vooreerst maar terug in de kast.
enneagram
Dit bericht is geplaatst in autobiobibliografie, schrijven met de tags marie kondo, schrijfboeken. Bookmark de permalink.
Ook interessant om anderen en jezelf beter te leren kennen. Ik heb ooit een kursus gedaan over het enneagram zo'n 10 jaar geleden.
ja klopt