dure woorden (2)

Soms ben ik toch zo moeilijk met mezelf te rijmen. Op onderstaand stukje reageerde iemand met: Ik vind een populaire benadering van 'hogere' kunst juist prima. Verbreed de doelgroep. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.
En ik dacht: ja, daar ben ik het mee eens. Dat probeer ik zelf immers te doen met het schrijven.

Ook daarover had ik op twitter een discussie. Zo af en toe doe ik aan reclame, en ditkeer twitterde ik: Voor een tientje kun je dus leren hoe je een boek schrijft? Met een linkje naar mijn schrijfcursussen. Ontspon zich de volgende discussie:
@HellaKuipers Je kunt het misschien leren...maar dan DOE je het nog niet:)
@VanHOUTENsclub zeker wel, met de #heldenreis cursus begin je meteen met je boek
@VanHOUTENsclub met de #schrijfveren cursus schrijf je in 1 jaar een boek
@HellaKuipers Maar is DAT het lezen waard?
@VanHOUTENsclub beetje vertrouwen hè!
@HellaKuipers Het gaat niet om geen vertrouwen, het erom eerlijk of iets goed is.^ML
@VanHOUTENsclub vertrouwen in de kwaliteit van mijn cursussen en in je eigen talent.
@HellaKuipers Dat is toch een TE ALGEMEEN verhaal ZO, voor sommigen geldt het, voor anderen niet.
@VanHOUTENsclub iedereen die serieus een boek wil (leren) schrijven, kan het ook. Daar ben ik van overtuigd.
@HellaKuipers Ja zeker, daar ben ik ook echt van overtuigd! Goede middag. ^ML

Was de dorpsdichteres van Houten nu serieus verbolgen omdat ik verdedigde dat schrijven voor iedereen was, niet alleen voor een (door wie benoemde?) elite?

Ook wond ik me op over het dédain waarmee Niña Weijers (in een overigens prachtig artikel over scheppend lezen) over de hobbyschrijver schreef.

En natuurlijk vind ik het belangrijk dat kunst en klassieke muziek voor iedereen toegankelijk zijn, en gemaakt worden. Maar is het niet een ontzaglijke belediging van de mensheid om te denken dat dat alleen kan als er ofwel Krabbé - of Zwagermantranen (ghzz) getrokken worden, ofwel gebruld en gegierd kan worden om René Froger die een symfonie-orkest dirigeert?
Is het niet een drama dat achtereenvolgende kabinetten het kunstonderwijs slopen zodat elke kennis- en enthousiasme-overdracht door wél terzake kundigen onmogelijk wordt gemaakt, en dat gat vervolgens wordt opgevuld door mensen die er géén verstand van hebben?

Als ik een vrouw van in de negentig met alleen lagere school kan uitleggen wat er precies zo goed is aan haar schrijfsels, met gebruik van mijn vakkennis, dan maak ik haar deelgenoot van de elite. Dan leert zij op haar oude dag werkelijk dat kunst voor iedereen is.

Als René Froger voor het symfonie-orkest staat, leert de kijker dat hij klassieke muziek best belachelijk mag vinden, wat hij trouwens toch al vond. En als hij Zwager- en Krabbeemannen hoort oreren over kunst, leert hij dat iedere gek diepzinnig mag doen over kunst, ook als hij er geen verstand van heeft. Wat hij trouwens toch al dacht.
Jip en Janneke blijven Jip en Janneke, hoe kritieklozer hoe beter. Zo kan de overheid ongehinderd verder gaan met het slopen van de cultuur die zo hard verdedigd moet worden tegen de boze indringers. Welke cultuur dat precies is, zal binnenkort niemand meer weten.

Dit bericht is geplaatst in kunst, tijdgeest met de tags . Bookmark de permalink.

9 Reacties op dure woorden (2)

  1. Laura schreef:

    Mooi stukje. Ik moet alleen zeggen dat ik niet zeker weet of de overheid degene is die hier schuld draagt. Voor mij lijkt het veel meer een houding van de massa te zijn - als je alleen al zegt dat je vakken van de studie kunstgeschiedenis volgt wordt je raar aangekeken door medestudenten.

    Kunst wordt haast gezien als iets pompeus en streberigs, alsof mensen die interesse hebben in kunst dat alleen maar doen om elitistisch en verheven te praten binnen hun eigen clubje. Persoonlijk denk ik dat daar het probleem zit en niet alleen bij de overheid (hoewel ik zeker vindt dat de overheid best wat meer energie mag steken in de kunst- en cultuursector!).

    En ja, dat vind ik best wel kwalijk, dat interesse in kunst wordt gezien als iets wat mensen alleen maar hebben om "interessant" te doen.

    • Hella schreef:

      Ik heb juist zo erg het gevoel dat het regeringsbeleid mede het klimaat schept waardoor de massa zich gelegitimeerd voelt om minachtend over kunst te doen, en waarin elitair per definitie een scheldwoord is.
      Wel bizar dat zelfs op de universiteit zo tegen kunst wordt aangekeken!

  2. lethe schreef:

    Wat dat schrijven betreft: ik denk dat schrijven niet alleen een ambacht is (dat dus aan te leren is), maar dat goede schrijvers ook talent hebben. Die negentigjarige vrouw had misschien gewoon talent. Net zoals er in straatarme landen genoeg kinderen rondlopen die waarschijnlijk fantastische artsen/wetenschappers/kunstenaars zouden kunnen worden als ze de kans kregen om zich te ontwikkelen.

    Het is mooi dat je cursus mensen helpt zich tot schrijver te ontwikkelen, maar ik denk niet dat iedereen die de cursus volgt na afloop een (goede) schrijver is.

    • Hella schreef:

      Ik denk zelfs dat je al een schrijver moet zijn voor je aan de cursus begint. Dat gold voor die mevrouw ook, die had haar leven lang al kleine stukjes in notitieboekjes gekrabbeld.

  3. lethe schreef:

    Ik heb de Nederlandse versie trouwens nooit gezien, maar ik geloof dat de BBC-Maestro (waarvan ik stukken heb gezien) weliswaar een amusementsprogramma was, maar ook serieus. De muziek werd niet belachelijk gemaakt, en de "aspirant-dirigenten" moesten hard werken.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *