Het staat natuurlijk stikvol prachtige platen, dit boek over het Symbolisme. Je zou een wissellijst willen inrichten en er elke dag een andere afbeelding indoen. Maar schenkt het vreugde als boek-in-de-boekenkast? Wat is eigenlijk de functie van een plaatwerk?
In oude boeken lees je het vaak: twee kinderen in een stoel, de hoofdjes gebogen over een fraai geïllustreerd werk. Of iemand die niet deelneemt aan een gesprek maar luistert terwijl haar handen de bladen omslaan.
In deze moderne tijd krijg we een vloed van mooie plaatjes over ons heen. Je hoeft maar een paar musea of andere kunstwebsites te volgen en je kunt je dagelijks aan moois vergapen.
Heeft het dan nog zin om een kast vol plaatwerken te hebben? Voor als het oorlog wordt en alle schoonheid verdwijnt? Voor als ik in een verre toekomst ooit een kleinkind krijg en met hem de boeken zal doorbladeren? Nou ja, dat deed ik met kindeke immers ook niet. We lazen wel veel, maar in haar boeken, niet de mijne (op wat kinderboeken na, dan).
Om de informatieve tekst hoef ik het ook niet te bewaren, daarvoor heb ik het niet gekocht. Ik kocht het bij de Slegte, voor weinig, om de mooie plaatjes. Waarvan ik veel meer geniet als ik ze gebruik voor collages of kaarten. Dan zie ik ze met het creatieve oog, dan beleef ik wél de vreugdevonken.
plaatwerken
Dit bericht is geplaatst in autobiobibliografie, kunst met de tags marie kondo. Bookmark de permalink.
Dan ben ik benieuwd; doe je het boek weg, of haal je de afbeeldingen eruit om te gebruiken voor creatieve dingen?
Groetjes,
ik zet het in de uitknipbibliotheek!