Piranesi-gevoel

Het boek van Klemperer (het volgende op de plank) kan ik niet genoeg aanraden. Zeker in deze tijd. Lees hoe het is als één bevolkingsgroep van alles de schuld krijgt en geleidelijk-aan wordt vernederd tot de meerderheid hen niet langer als mensen ziet. Hoe geniepig en onmerkbaar dat gaat, hoe haatzaaien werkt in de praktijk.
Daarnaast een dikke turf van een geheel andere orde. Voor de gebonden uitgave van paps heb ik mijn eigen paperback ingeruild. De Ontdekking van de Hemel is het mooiste jongensboek dat ik ken. Bestaat dat onderscheid eigenlijk nog, tussen jongens- en meisjesboeken? Meisjes deden lieve en zielige dingen met zieken of paarden, jongens beleefden avonturen met smokkelaars of uitvindingen. Mulisch zelf had als jongen gesmuld van Bram Vingerling, dat vond ik ook prachtig.
Ik ben niet in het algemeen fan van Mulisch, dit is ook het enige boek dat ik van hem heb, maar zo'n monomane geest schrijft wel groots en meeslepend en fantasierijk. We hebben het ook gelezen met onze leesclub in Houston, dat was bijzonder, om te zien hoe mensen uit andere landen tegen zo'n Nederlands boek aankeken. Met zomaar God aan het woord.
De film is ook prachtig. Het Piranesi-gevoel, noem ik het maar. Als de Da Vinci Code door Mulisch geschreven was, zou ik het vast heerlijk vinden.