driftig

Het was een van de eerste grotemensenboeken die ik mocht lezen, uit de kast van mams: Als de dauw hangt, komt er regen. (Braaf kind als ik was, las ik nooit stiekem wat niet mocht, nam gewoon aan dat het waar was, "daar ben je nog niet aan toe" en dat was dat.)
Het wordt een eentonig refrein, zolangzamerhand, ik kan me alweer niets herinneren van het verhaal, maar het maakte wél indruk. "Een sterk en zuiver boek van driftige hartstocht en innige liefde, dat ontroert en treft door de vervaarlijkheid en de liefelijkheid die het leven soms kan hebben." Wat wil je als makkelijk ontvlambare puber nog meer?
Ooit moet ik het eens opnieuw lezen, zien of het waar is wat ze allemaal beweren. Tot die tijd bewaar ik het als een warme herinnering aan al die andere, heerlijke boeken van mijn moeder, van Anya Seton [Anníeja Setón, zeiden wij] en Willy Corsari enzo.