Joy to the World!

Al een tijdlang ben ik in de ban van Marie Kondo, de Japanse opruimgoeroe. Haar boek is een aanrader, je wilt meteen aan de slag. Toen ik nog ziek op bed lag, pakte ik kleine laadjes aan, en mestte ik mijn sieradendoosje uit, waar op raadselachtige wijze ook veiligheidsspelden en gordijnrailwieltjes waren komen wonen.
Uit de klerenkast gingen volle vuilniszakken richting mamamini, en mappen vol oude administratie ben ik heerlijk in het zonnetje aan 't leegscheuren. Ik doe het niet helemaal volgens het boekje: hele kasten leeghalen en alles op de vloer dumpen, en dan een voor een de dingen door je handen laten gaan om te checken of ze "joy sparken" is me nog wat te vermoeiend. Met de boeken moet je dat ook doen van haar. Hop, alle planken leeg en ze een voor een in handen nemen. Niet lezen, alleen voelen.
Nu ben ik, na al die verhuizingen, best een rigoureuze boekenopruimer. Wat ik uitheb en wat niet bijster veel indruk maakte gaat meteen de kringloop in. Maar er blijft toch een grote vaste kern die al jaren met me meereist. Ik stel me Marie Kondo voor in zo'n piepklein, totaal zen Japans appartementje met van die rijstpapieren deuren. Helemaal mindfull, vrij van bagage.
Maar ik heb mijn bagage nodig. Ik wil om me heen hebben wat me vormde, voedde, verrijkte. De verhalen in de dingen, de herinneringen. Mijn boekenkast is een weerspiegeling van wie ik was, werd, en worden zal (ik zou de inhoudsopgave van mijn e-reader er wel ingelijst naast willen hangen).
Dus ik sta zo'n beetje voor de kast te wiebelen, pak er hier en daar nog eentje uit die bij nader inzien toch wel weg kan, maar dat is het.
En nu dacht ik vanmorgen opeens: wat als ik het één voor één doe? Echt per boek bedenken: waarom woon jij hier? Wat beteken je voor me? Wat is precies de "joy" waarom jij blijven mag?
Ziehier de bovenste linker plank van de boekenkast. Ziehier het boekje linksboven.
Een gedichtenbundeltje van Shelley uit 1910 (tenminste, toen kwam het in bezit van mevrouw L.B. de Bruyn Ouboter).
Ik weet niet meer wanneer ik het kocht. Ik weet wel dat het twee joy-sparkers bevat, twee van mijn boekenliefdes. Eén: Engelse gedichten. Ik heb wel eens geschreven over Tennyson en Swaentje. Die liefde is nooit weer overgegaan. Twee: oude, mooi ontworpen boeken. Dit is zo'n fraai uitgaafje met zijn Jugendstilrankjes!
Hij mag blijven.