Waarom zeg je dat niet gewoon?

NMAI OBJECT # 265380.000 Sculpture by Alan Houser/ Apache Chiricahua /OklahomaOpeens kwam het gesprek op modeziektes. RSI was er zoeentje. Oh, en fibromyalgie. Dat was gewoon depressie, dat wist iedereen. Niks waar een wandeling in de frisse buitenlucht geen wonderen zou doen. Zulke mensen bewogen gewoon veel te weinig. En dan werden ze te dik, en dan was het helemaal hommeles. En wat dacht je van whiplash! Dat heeft ook iedereen tegenwoordig. Gewoon flink aanpakken en dat was het allemaal in een paar maandjes helemaal opgelost.
Ik zit daar bij en zeg hm hm.
Ik gedraag me als de Jaknikker, een van de favoriete secret selves uit mijn vorige leven.
Terwijl ik natuurlijk moet opspringen en schreeuwen: hee! Je hebt het over mij! Alsof ik voor mijn lol pijn heb, met depressie worstel, en sinds 1980 last heb gehad van de whiplash die na de zware hersenschudding mijn leven vergalde. Ja, en te dik ben ik ook en ik zit altijd met mijn dikke reet achter de computer.
Kom maar op, scheld me maar uit, minacht me maar.
Maar ik dronk mijn thee en zweeg. En bedacht dat ik misschien eindelijk weer iets kon schrijven op mijn blog. Omdat ik alleen daar een Heldinne durf te zijn. In de rest van het leven is dat veel te gevaarlijk, dat bleek weer.

afbeelding

Dit bericht is geplaatst in autobio. Bookmark de permalink.

3 Reacties op Waarom zeg je dat niet gewoon?

  1. Liesbeth schreef:

    Oh, snap je zó goed! Heb geen van die diagnoses maar ben natuurlijk wél te dik. En dat komt doordat ik teveel eet/snoep/ongezond leef/niet beweeg etc. Zo makkelijk.
    Verdedig me niet meer maar laat ze kletsen. En toch doet het soms pijn!

  2. hanneke schreef:

    Heel begrijpelijk, Hella. Ik zeg het, sinds ik weet dat ik een whiplash heb, gewoon. Omdat ik nu weer uit mijn woorden kan komen en daar zo blij om ben! Omdat een arts zei, en ik kon de man wel zoenen!, dat je kwetsbaarder bent met fibro en adhd (ook al zo'n modekwaal). Ik ben te dik maar ik werk er hard aan. Langzaam word ik niet meer degene die ik was, maar een nieuw mens met begrip voor anderen.
    Btw, ik kom niet op gezellige feestjes. Daar kan ik niet meer tegen. Dus zulke opmerkingen hoor ik niet. Toch één voordeel. 😉
    Blijf maar lekker jezelf, Hella!

  3. Zwijgen is niet altijd verkeerd. Het betekent dat je er boven staat. Die arme mensen weten niet beter en willen toch niet luisteren, want ze weten het immers beter. Niet te helpen dus. Ik heb ook een whiplash, opgelopen door een val in 1984, altijd pijn. Ik maak me niet meer druk om die mensen die dat niet (willen) snappen.
    Wat ik nog niet afgeleerd heb, is me kwaad maken om die mensen die niet weten wat slapeloosheid betekent: 'waar lig je dan over te piekeren?' Nergens over. Ik heb niks om over te piekeren. Het is een overgangsklacht. 'Oh, je piekert over de overgang?' Nee, ik pieker helemaal niet over de overgang, mijn hormoonhuishouding houdt me domweg elke nacht vele uren uit de slaap, maar dat ga ik jullie niet meer uitleggen, want jullie luisteren toch niet omdat jullie het beter weten.
    Nu nog proberen om daar boven uit te stijgen. Lastig, omdat ik door structureel slaaptekort niet altijd evenveel geduld heb 😉

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *