onaardig

Ik doe echt mijn best om aardiger te worden, al was het maar voor de eigen gemoedsrust.
Dus toen iemand twitterde dat het een goed idee is om 'me' te vervangen door 'mijn' en ik antwoordde: "daar krabde ik mijn toch ff achter me oren !" en ik op mijn vingers getikt werd dat het echt zo was dat 'me' bijna altijd fout werd gebruikt, heb ik niets teruggezegd. Grapjes komen bijna nooit aan, ik moet afleren ze te maken want dat is alleen maar ego.
ZENNNN.
Maar als ze in het radiojournaal zeggen dat buitenlanders zich 'onveilig wanen' in Afghanistan, val ik daarover. Je waant je Napoleon, je waant je de beste schrijfdocent ter wereld, maar je 'voelt' je – met recht en reden – onveilig.
'Er worden mensen vermist na een omgeslagen passagiersschip.' Ze zeggen het met droge ogen.
Zo vaak hoor ik fouten in de tekst van het journaal, en ze duiden erop dat taal slecht beheerst wordt, waardoor gedachten niet meer zorgvuldig onder woorden gebracht worden maar plaatsmaken voor one-liners die tenminste duidelijk en begrijpelijk zijn.
Waar ik me ook nog steeds druk over maak: verkeerd toegeschreven citaten. Jullie kennen allemaal het Goetheverhaal. Zo vaak komt er een spreuk van Einstein langs waarvan ik denk: no way dat Einstein dat zei! Het past niet bij hem, het past niet in die tijd, het klopt gewoon niet! (Hier en hier staan een aantal voorbeelden.)
Pas verscheen er een prachtig gedicht op Facebook. Nee, maar echt. Alleen toegeschreven aan Charlie Chaplin, de snoes zou het op zijn 70e verjaardag geschreven hebben. Ik denk dan meteen: zo, wat is die veranderd op zijn oude dag. En wat schreef die een zenne gedichten in 1959. Het past gewoon niet in de tijdgeest!
De innerlijke bibliothecaresse gaat op zoek en vindt dit en dit (commentaar van de dochter van de schrijfster).
Op duistere wijze is het gedicht uit een Amerikaans boek uit 2001 in het Portugees vertaald, en via Brazilië en toegeschreven aan Chaplin weer teruggekeerd in het Engels.
Ik vind dit belangrijk. Als je de toeschrijving van een citaat zonder kritische blik aanneemt, interesseer je je dus totaal niet voor de persoon in kwestie, maak je alleen maar goede sier met een beroemde naam. Maar laat je je dus ook van alles aanpraten, en kunnen ze je zomaar wijsmaken dat God zelf het zo gewild heeft.
Daarom blijf ik erop hameren.
Niet aardig van me, sorry.

afbeelding