Alleen als het een slecht geschreven boek is waarvan ik desalniettemin het einde even wil weten. In zo'n boek zijn de langzame scènes meestal pure bladvulling, of dermate doorzichtig dat je de aanhechtingen bijna ziet. Om met Elmore Leonard te spreken: "I try to leave out the parts that readers tend to skip." Stukken die de lezer zou overslaan, die schrijft hij gewoon niet. Zijn boeken draaien dan ook alleen maar om de spanning.
Nu las ik pas The Storyteller (El Hablador) van Mario Vargas Llosa. Het speelde in Peru, en omdat kindeke daar vorig jaar 3 maanden heeft doorgebracht, genoot ik van de eerste, uit haar verhalen herkenbare, hoofdstukken. Maar algauw ging het boek een heel andere kant op. Een hoofdstuk zo lang als een kwart van het boek liet de geheimzinnige Verteller aan het woord, over de mythische gebeurtenissen bij de Machiguenga, een jungle Indianenstam die hun leven al wandelend leven.
Daarna weer terug naar de ik-verteller. Wat was er eigenlijk gebeurd met zijn studievriend Saul? En wat had hij zelf eigenlijk met zijn leven gedaan? En weer een stuk mythologie.
Ik geef toe: ik las door omdat ik wilde weten wat er met Saul gebeurd was. Dit dunne draadje leek op het eerste gezicht de enige spanningsboog in dit verhaal.
Pas achteraf besefte ik hoe het boek één organisch geheel was, precies zoals de ik-figuur het zich realiseerde toen hij die foto van de Machiguenga-Indianen zag hangen in een winkeltje in Florence.
Eigenlijk zou je boeken waarin je stukken overslaat, niet eens moeten lezen. Al je tijd besteden aan van die na-dreuners.
op wikipedia staat een uitgebreide bespreking van het boek, maar lees die pas ná het boek [spoiler alert]
dit in antwoord op vraag 28 van 50books
Mooi verwoord. Het zijn de nadreuners die de echte goede boeken zijn, volgens mij. Soms sla ik met veel voldoening een boek dicht, om een week later te ontdekken dat het alweer aan het verbleken is. En omgekeerd zijn er van die boeken waarvan ik bij uitlezen nog niet helemaal precies weet wat ik er van moet vinden, maar die even in mijn geest moeten rijpen en in de loop der tijd veel meer indruk achter laten.
Ik haak meestal af. Lees het niet uit.