mythes over schrijven (2)

Een schrijver schrijft. Al observeer je als een schrijver: geluiden, beelden en geuren vertalend in woorden, verdriet belevend als verhaalidee, je woonplaats als locatie – zolang je niets opschrijft, ben je geen schrijver. Heb ik mijzelf dan nu, hier, tot schrijver getransformeerd? Nee. Zodra het vanzelf gaat, deugt het niet, dat weet iedereen. Geschaafd moet er worden, geschrapt, gezwoegd.
Gezwam! Schrijven begint niet met schrappen. Laat de Censor zijn bek houden. Eérst schrijven, of je leven er vanaf hangt. En zo is het. Nooit voel je immers zo sterk dat je leeft, als wanneer er precies op papier staat wat je wilde zeggen. Dán ben je een schrijver.
Je bent amateur-af als je wordt uitgegeven door een "echte" uitgeverij. Oh? Is een violist pas beroeps als zijn spel op cd is opgenomen? Is een acteur geen beroeps als hij niet op dvd verkrijgbaar is? Is een schilder pas beroeps als zijn werk in een salontafelboek is afgedrukt? Was Van Gogh tijdens zijn leven dus een amateurtje. Ach, nu snap ik het. Schrijvers zijn als voetballers en wielrenners. Pas als ze de kost verdienen met hun werk zijn ze beroeps. Waren we maar Amerikaan! Dan hadden we een kans om te leven van onze pen.
Leven dóór je pen, mét je pen, dát maakt je een schrijver. Wie zonder schrijven niet kan leven, is een schrijver. Dat zegt niet dat je niets anders doet, kunt, dan schrijven. Of dat je dat moet willen. In veel moderne romans niet wordt vermeld wat de hoofdpersoon voor de kost doet (Mulisch). Dat krijg je als een schrijver alleen een schrijversleven leeft.
En waartoe speciaal bij schrijvers dit onderscheid? Ben ik na het bereiden van 100.000 maaltijden een 'amateurkok'? Ben ik na het berijden van al die wereldwegen een 'amateurchauffeur'?
Sjoerd Kuyper beantwoordt in Hoofden Uit De Mist vragen van kinderen over schrijven.
"Als jij later schrijfster wilt worden, bedenk dan dat je niet iets bijzonders moet zijn, maar iets bijzonders moet maken. Veel schrijvers vergissen zich daar enorm in, draaien het juist om en lopen als een ontploft circus over straat. Niet doen! Misschien kun je beter dierenarts worden en dan 's avonds mooie boeken schrijven over dieren."
"Als je verhalen gaat schrijven moet je dan doen omdat je graag verhalen wilt schrijven, niet om beroemd te worden. Als je schrijft om beroemd te worden ga je niet schrijven wat je leuk vindt, en mooi en goed, maar dan ga je verhalen maken waarvan je alleen maar hoopt of denkt dat anderen ze leuk en mooi en goed vinden."
Kijk, dát was de definitie van een amateurschrijver.