daarom af en toe een gedicht

Love's Mourner

The woman's love, wife's, mother's, still will hold,
And breathes the sweeter and will more unfold
For winds that tear it, and the sorrowful rain.

Of this dear patient madness been retold,
That men call woman's love. Ah! they are bold,
Naming for love that grief which does remain.

Love pardons all; but by the pardonings dies,
With a fresh wound of each pierced through the breast.

Kindness of household wont familiar-wise,
And faith to Love - faith to our dead at rest.

De liefde van de vrouw, de moeder, aldoor groeit
Dat zij zelfs mooier, zoeter geurt en bloeit
Verscheurd door wind, door regen gekastijd.

Van dit krankzinnig en geduldig vers gezongen
Van vrouwenliefde, naam door hem bedongen
Voor wat resteerde na geleden pijn.

Liefde vergeeft, maar gaat daaraan ten onder
Met open wonden in haar borst, als bode.

Gewone vriendelijkheid, niet bijzonder.
En trouw aan Liefde, aan die stille dode.