Nederlanders zijn over 't algemeen overtuigd van hun talenkennis. Ze spreken Engels alsof ze dat dagelijks doen, en hebben geen idee van het aantal fouten dat ze maken, ondanks leuke boekjes als I always get my sin.
Op zich geen ramp, natuurlijk, het gaat om de communicatie, nietwaar?
Maar daar zit 'm de kneep.
Mensen die in 't Engels bloggen, of hun website Engelstalig maken, in de hoop een internationale doelgroep te bereiken, beseffen blijkbaar niet dat ze op deze manier hun tekst of product voorzien van een ongewenst bijsmaakje.
Het is jammer, maar zo werkt het. Ga maar na hoe je zelf reageert op een tekst vol spelfouten en idioommissers: dan schat je de intelligentie van de maker niet hoog meer in, en de inhoud van de tekst al helemaal niet.
Zo is vandaag de Friese afdeling van TED-X begonnen. Een loffelijk initiatief: TED-X staat bekend als vernieuwend, de lezingen van hun vaak visionaire sprekers zijn allemaal zeer de moeite waard.
Maar waarom zo'n initiatief in het Engels opstarten als daarvoor nog geen mensen zijn aangetrokken? Waarom er maar vanuit gaan dat iedereen wel een mondje Engels kan, dat het 'goed genoeg' is? Want dat is het niet. Op deze manier wordt er een onnozel visitekaartje afgegeven.
"Ouderlijk huis" vertalen als elderly home, "de provincie Friesland" als the province Fryslân, "ik kom uit een gebied" als I get from an area, "de ambitie in Friesland ligt lager" als are lower then [sic] the rest, "dat klinkt veel" als that sounds a lot, "het heeft een functie" als it has a function, "laat ze zelf nadenken" als let them think theirselfs – dat moet je niet willen als je zo hoog inzet.
wikipedia heeft een fijn lemma over stone coal english: a nation of undertakers was een betere titel geweest!
Er blijkt ook een superleuk weblog aan dit verschijnsel "Dunglish" gewijd te zijn!
Goh, die vertaalcomputers worden echt steeds beter.
Verrukkelijk dat "elderly home". Laatst in Nepal heb ik een mooie verzameling van foto's van foute Engelse opschriften gemaakt, maar Nederlanders kunnen er ook wat van.
En dat weblog is inderdaad superleuk. Ik volg het al een hele tijd.
Ik moet hier denken aan John O'Mill en zijn boekjes "Dutch and double Dutch"