experimenten

Dat ik even niet blog over #heldinnesreisboekjes wil niet zeggen dat ik er niet mee bezig ben. Integendeel! Ik ben bezig met een prachtig (al zeg ik het zelf) boekje voor mijn tante die 90 wordt. Op de boekjesgroep op Facebook had iemand doorzichtig papier gebruikt – vellum – en oh! wat is dat mooi. Omdat in iemand van 90 zóveel tijden samenkomen, heb ik verschillende foto's afgedrukt en achter elkaar geplakt, wat echt een prachtig effect geeft. Het is nu bijna af, en tussen de droog- en pletbeurten door ben ik aan het experimenteren met nieuwe vormen.

Ik wilde al een tijdje een pianoscharnierboekje maken, en bij de Hanos vond ik eindelijk de goede maat stokjes (bedoeld om maiskolfjes mee te eten, geloof ik).
Ik heb het boekje alleen nog maar in elkaar gezet, het heeft nog geen inhoud.

In The Art of the Fold stond het boekje met interlocking loops, ik noem het nu maar een lussenboekje. Ik maakte het eerst in de maten van het boek, met 2 A4'tjes. Véél te groot. Met 1 A4'tje dan? Al beter, maar te verticaal. Drie lagen kwam beter in de buurt.
Plus ik vond dat het ook als een boekje dichtgevouwen moest kunnen worden. Als de lussen even breed zijn als de vouwen, wordt dat een geprop bij het dichtvouwen. Nu heb ik de lussen een halve centimeter korter gemaakt. Een heel gereken en gepuzzel!

Daarna heb ik er vierkantjes uit een schilderij op geplakt, alleen gekozen vanwege de kleur. Nu nog een zinvolle inhoud bedenken, want dat hoort er wel bij. Lege boekjes maken vind ik niet genoeg.