verscheurd

Bij ons thuis was het een verschrikkelijke zonde als je iets kapot maakte. Een vouw in een boek, een hoekje uit een bord, een buts in een emaille pannendeksel … de wereld verging. Ik had ooit per ongeluk een scheurtje gemaakt in een pocket die ik van een vriendinnetje geleend had. Wat moest ik doen? Ik durfde het niet te vertellen. Voor straf heb ik toen, met trillende vingers, een scheurtje in een boek van mezelf gemaakt.

Ik bedenk nu dat ik dáárom misschien wel liever een tweedehandsboek heb dan een nieuw. Zoals ik ook liever een tweedehands auto heb. In een nieuwe zou ik nauwelijks durven rijden. Eigenlijk heb ik ook een hekel aan nieuwe kleren. Bang om vlekken te maken. Ik herinner me een vlek van oostindische inkt op een rokje dat mamma voor mij gemaakt had van een oude zomerjurk – blauw met rozen - van haarzelf. Die ging er nooit meer uit.
Ik moet opeens ook denken aan die ene keer dat ons vader – in Duitsland nog wel – een aanrijding kreeg. Deukje, niets ernstigs, iedereen kon na het invullen van de formulieren gewoon door. Maar ik moest onbedaarlijk huilen, want dit was wel het állerergste: een deuk in het glanzende voertuig dat altijd zo zorgvuldig gepoetst werd. Het voelde als het einde van de wereld.

Misschien kan ik me daarom ook wel niets voorstellen bij een nieuwe man. Ik zou immers weer veel te bang zijn om hem kapot te maken. Want mannen gaan kapot als je hun spullen beschadigt en dan zit jij weer te trillen van angst.

afbeelding
Dit bericht is geplaatst in autobio, lees- en biepherinneringen. Bookmark de permalink.

2 Reacties op verscheurd

  1. Joke schreef:

    Wat een aandoenlijk stukje Hella. Ik herken het wel hoor. Als ik een labeltje uit een nieuw t-shirt moet knippen ben ik altijd bang dat ik er een gat in knip en toen ik een nieuwe bank kocht mocht de kat er niet op uit angst dat er een haaltje in kwam. Ik heb ooit een deukje in de auto van een collega gereden en ik vond het zó erg (daarna ook nooit meer in de auto van iemand anders gereden). Het enige wat die collega zei was 'Ach als ik er in zit zie ik er niets van'.
    Ik kan je verzekeren dat er ook mannen zijn die tegen een stootje kunnen en jouw je ongelukjes/onhandigheden niet kwalijk nemen. Ik heb er zo een gevonden 😉

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *