Mary Gordon – There Your Heart Lies

Dit was een nbd-boek waar ik ontzettend van genoten heb. Ik ben sowieso wel een fan van Mary Gordon, hoewel ik lang niet alles van haar gelezen heb. Ik herinner me vooral Spending, dat erg resoneerde in mijn vrouw-van-jaren.
Gordon houdt zich altijd bezig met schijnheiligheid, met goed en kwaad, met rijk en arm, met man-vrouw-verhoudingen, met het geloof. Ook in dit boek komt dat allemaal aan de orde.
De homoseksuele broer van een jonge vrouw uit een rijk, katholiek, Amerikaans gezin wordt min of meer tot zelfmoord gedwongen nadat zijn vader hem met electroshocks en medicatie wil 'genezen' van zijn 'afwijking.' Dat is voor Marian het moment om te breken met haar familie. Ze trouwt met Johnny's vriend, zodat ze met hem samen vrijwilligerswerk kan gaan doen in de Spaanse Burgeroorlog.
Ik heb uit dit boek veel geleerd over dat onderwerp, in feite wist ik er nauwelijks iets van. En het blijft altijd actueel, hoe de rijke en 'diep-gelovige' klasse het gelijk aan zijn kant weet te redeneren. Marian maakt verschrikkelijke dingen mee, maar ook vindt en verliest ze er de liefde.
Ik moet eigenlijk niet te veel weggeven van het verhaal. Het is ook maar zelden dat ik mijn oordeel over een boek (deels) baseer op de gebeurtenissen. (Mensen doen dat heel vaak, dan zijn ze geschokt omdat ik Haar Naam was Sarah een stom boek vind: "Vond je het dan niet zielig voor die mensen?")
SPOILER ALERT
Marian bevalt in Spanje van een zoon. Ze is dan bij haar streng-katholieke, fascistische schoonouders, en schoonmama annexeert kleinzoon, die wordt omgetoverd in een fascistische engel. Als Marian teruggaat naar Amerika, laat ze hem achter.
In het heden is er haar kleindochter Amelia, die erg aan haar oude oma gehecht is (Marian is inmiddels 92), en die alles over het verleden wil weten. Haar vader (de tweede zoon van Marian dus) is nog niet zo lang geleden overleden. Het enige wat we van hem te weten komen, is dat hij een zachtmoedige pottenbakker was. Ook haar opa is al lang dood.
En dat vond ik raar. Deze twee mannen, die toch veel langer in Marian's leven zijn geweest, die ze heeft liefgehad, komen nauwelijks aan de orde. Ze spreekt niet over hen, ze rouwt niet om hen. Ik kreeg het gevoel dat die hele verhaallijn-in-het-heden erbij gesleept was om te kunnen laten zien hoe het met de slechte zoon was afgelopen. Alsof we dat niet zelf konden bedenken.
Ik geloof dat ik liever had gehad dat het hele boek in de jaren dertig-veertig-vijftig was gebleven.
En dan nog iets wat ik me afvroeg: de titel. There your heart lies. Dat kan twee dingen betekenen: daar ligt je hart, of: daar liegt je hart. Amelia weet nog niet zo goed wat ze wil met haar leven, zij is duidelijk op zoek naar waar haar hart ligt. Marian heeft haar leven lang geprobeerd te doen waar haar hart ligt. Als ze oud is, weet ze alles niet meer zo precies. Is dat wanneer het hart begint te liegen? Om het verhaal altijd maar weer kloppend te krijgen?